شهلا دانشور

برون‌از پنجره پا مي‌گذارم که ماه و آسمان را دوست دارم چو باران می‌پسندیدی؛ من امشب وجودم را به باران ميسپارم. شهلا دانشور

با چشم خودت شرابی ام کن با شور دل انقلابی ام کن رضوانم و باغبان من باش با عطر خدا گلابی ام کن آویز به…

آمد كه پاره هاي دلم را رفو كند خود را به پیش آينه ای رو به رو كند باران شود به خاك ترك خورده ي…

از آسمان دلم تك ستاره گم كردم نماد عشق،همان ماهپاره گم كردم شبيه ابر گلويم گرفته اي باران!! سرشك ابر ترا پاره پاره گم كردم…

‍ ای خاک سرخ خفته بخون ای دیار من ای مادر شكسته پراز انفجار من این جیم و نون و گاف رهایت نمی‌کند مسئول قصه‌های…

وای وای از این همه مجبوریم فصل دوری شام زنده گوریم عيد، آمد رشقه‌یی پوشیده ام ظاهراً سبز از درون نا جوريم خواهرم ميگفت: مي…

می‌رسی عاشقانه می‌خندم، زیر رنگین کمانِ بعداز ظهر حرف‌های مرا بیا بشنو، عصرها از زبانِ بعداز ظهر می‌رسی لیک در خیالاتم، هر چه زیباست نقش…

من از نعمات دنيا چشم سيرم به غير از ذكر تو از هرچه تيرم اگر عزرئیلی آید سراغم بگیرم نام تو بعدن بمیرم شهلا دانشور

ما را چرابه چشمه ی جادو نمي بري بر حلقه هاي ساحر گيسو نمي بري اي ماه! من ستاره ي دنباله دار عشق گردِ تنت…

گاهي به خيال او اگر سر بزنم پشتِ درِ سنگي دلش در بزنم چون ناشنوا و یک ستاره افغان فرياد کنار گوش یک کر بزنم…

عطوفت هست بر چشم تر او فدا كاريست روي ديگر او كسي پرسيد از من آن ملك كيست؟ گرفتم اسم پاك #مادر او شهلا دانشور

شعر دنیایِ مرا در عالم رويا نوشت عشق آمد پای شعرم، شاعر دلها نوشت شعر افشا كرد آنچه در درونم خفته بود عشق من را…

سخن از صلح گفتن ناق باشد اگر موضوعِ خوب و داغ باشد به طالب دادن آغوش و دستي مثال پنبه و چقماق باشد شهلا دانشور

دوباره این شب‌و این چشم‌های تقطیرم ‌و ماه شاهد حالم که سخت دلگيرم چقدر با خودو تدبير خويش درگيرم چه خواب‌های مرا خورده شام تقديرم…

دل اي دل سخت داري بيقراري مگر از او چه ديدي جان نثاري همان مهتاب ميداند غمت را كه دارد مثل تو شب زنده داري…

دارو ندار من شدی ،دارمت و ندارمت جان زتو سبز ميشود،در دل جان بکارمت قدسی آفرینشی، ای دل و جان فدای تو یا که به…

چيغ مانده به گلويم خفقان مثلي‌که لال گويد غم دل را بزبان مثلي‌که ريشه در خاك وطن كرده چنان آفت قرن خوب پيچيده به درد…

چراغ بزم مني شاعر ديار توام چنانکه عشق به وحدانیت، دچار تو ام تمام قهر تو بالای چشم، می فهمی؟ اگر مرا بزنی هم در…

تو دور هستی و در دل امید دیدن نیست چقدر راه زنم شیمه‌ی دویدن نیست خوشم به درد جدایی، فراقِ هستی سوز که جاودانگی عشق…

پر پرواز را تا یاد کردم قفس گفته قفس، بیداد کردم چمن بی نغمه در گوش کلاغان سکوت محض را فریاد کردم شهلا دانشور

به روايت تصوير غزل ناب آفرين اي بي بها دل مدام از عشق گفتي بی صدا دل هزاران بار گفتم در دو گوشت بمان آرام…

برو سنگر بگیر ای مرد میدان شبیه شیر بر حلق کلاغان اگر مُردي شهید ملک میشی اگر ماندی زجمع قهرمانان شهلا دانشور

با اسب وحشی نظرت می‌دوانی‌اش آخر به سرزمین تنت می‌کشانی‌اش امشب گمان کنم که شبیه شب دگر انگار در خیال سگت می‌نشانی‌اش شیرین‌کلام و چرب‌زبان……

الحذر از کله پوچاني كه توهينت كند تا شوي هم سطح شان از اوج پايينت كند جرقه‌ی چقماق باشد همزبان با جاهلان تا درین دَلدَل…

آدمي آينه ي معنويَتِ همديگر است آنكه كس را ميكند توصيف خود نيك اختر است چونكه بر مقياس خود ديدي ذات مردمان بازتاب ات نقش…

‍ اي كه در شهر تنم صد انقلاب انداختی! عقل را بستی و در دار طناب انداختی یاد باد آندم که بودم آدم هشیار شهر…

یک روز بی بهانه ترا رام می کنم بسيار عاشقانه ترا رام می کنم اي مرد اي پرنده اي وحشي از آسمان در بين آشيانه…

هر چه كه دست مي كشم از تو و از نبودنت دغدغه ی قلم شده از تو واز سرودنت آمده ام به کوی تو فطریه…

ميان دهكده جنگ است امشب كه مهتاب آتشين رنگ است امشب اگر من باتو يك دين و كلاميم كجاي كار ما لنگ است امشب؟ ميان…

مضمون جنگ مانده برش رنج ميبرد شاعر براي شعر ترش رنج ميبرد باغي‌كه پيش چوب شكن گريه ميكند چون زخم خورده از تبرش رنج مي…

لبم مي خور از آن طرز نگاهت تپانِ ابرو و موی سیاهت از اين جغرافياي باغ و تاكت رهایی كي بود جان را به راحت…

کی شعر بجوش‌آید، از قعر دل تنگم ای کاش‌که میبودی، سرتاج سرآهنگم! دل‌تنگم و میدانی، دل تنگی و می‌گویی در صفحه‌ی گوشی‌ات ای‌کاش رسد زنگم…

عطر و بوي ما نشد تفكيك، چون- راه ما اسلام و انسان جنس ماست. گر شود گم وحدتِ ما مثلِ كه- جان زجان و گوشت…

شبيه سنگ قلب سخت داري نشد در تو برويم روزگاري هميشه يك درختِ با صبورم كه دردل جاي داده حلقه ماري شهلا دانشور

زن را به چهار چوب زندان انداخت پوشال سیه به سر چو پالان انداخت نقاشی و شعر و دست آوردش را از اوج بهار دست…

دو چشمت دایماً جان را كمين است لبانت لب نه بلكه انگبين است كليد درب جنت از تو خواهم چون آغوشت به من خلد برين…

درد دادی به من و باید از اینجا بروم بهتر آنست بدون تو و تنها بروم حال وارونه‌ی ما را چه کسی میداند مگر آلاله…

دختری در موج خیال کنار پنجره در آینه‌ی نگاه اش ازدحام کوچه‌ها را خالی از عابر می‌بیند شهلا دانشور

چون فصل برگ و رويش گل ماندگار نيست عمري من و ترا نفسي اعتبار نيست يك آسمان ولي دو هوا را نديده اي؟ يكسو بهار…

چادرم تاج سرم حلقه و انگشتركم تا ابد باشي و باشم به برت همسركم مزه‌ی توت فرنگی‌است لب شيرينت بودنت رایحه‌ی پیچک دورو برکم می‌دمد…

تو آینه و محو تماشای تو باشم بگذار که دلبسته به هرجای تو باشم هرچند سراپا همه جسمی همه روحی ای کاش‌که چون سایه سراپای…

بینِ افقِ دل قمری داشته باشم بايد كه به سویت نظری داشته باشم هر شام شوي ماه و بتابی سر رحمت از یُمن وجودت خبری…

به خونی دست شان دایم به رنگ است برای مرد وزن شرم است و ننگ است خدای حق شنو او را نگهدار کسی که سر…

برقصم درسمايت مزه ميته غزل گفتن برايت مزه ميته نزول آيه هاي پيهم شعر به ياد چشم هايت مزه ميته شهلا دانشور

با ابر همدليم و اگر ديده تر شود بيتو قيامت است كه يك شب سحر شود گر با تو ميكنم گذر از هر چه دلخوشم…

الا یار جان لب خوش ریخت داری دل از دلخانه بیرون می‌فراری بشرطیکه به عهد خود بپایی مرا از قلب خود بیرون نیاری شهلا دانشور

احساس تو از روزنه ي اميد در من غزل نوشت به طبل وملودي گيتارعشق پاكوبيد از بيكران تا بيكرانه پرواز كرد من فقط از پس…

‍ از عطر نفس های تو روییده گلاب است پیش نظر مست تو شرمنده شراب است در فلسفه ي چشم تو بيدل بود عاجز مجعول…

يك خانه ي مخروطي چوبي جنگل جامانده ي خاطرات خوبي جنگل تو باشي و آرامش هر چار فصل در پرتو خورشيد و غروبي جنگل شهلا…

نه تنها با زبانِ جان و قربان عشق می ورزم كه باتو با خلوصِ قلب و ايمان عشق مي ورزم چنانچه ماه، شب‌ها مثل رویت…