گزیده غزلیات احمد پروین

فرصت فانی عمری در آرزوی تو دل ریش بوده ایم آتشفشان منطقۀ خویش بوده ایم روی نیاز ما به زر هیچ سفله نیست تا در…

صدای غم عشق دارد ریشه در اندیشه ام در کویر عشق بازی ریشه ام بیشه زاری هست دشت بی دلی من تمام رونق این بیشه…

ستایش گیسو گفتی لبم برای لبت شیرین بیان کنم عالیست جان من بگذار امتحان کنم شیرین و تلخ هر چه که باشد لبت گل است…

خرمن گیسو لعل لب توست بهترینم تمثیل خداست در زمینم در خرمن بی بدیل گیسو من مرد گدای خوشه چینم جانم ز غمت چنان بسوزد…

تحفۀ خدا اول چه بود عشق و آخر چه هست عشق بر خاست از خدا و در آدم نشست عشق این تحفۀ خداست یا اسم…

بدون یار نفسم گرفته امشب ز مرور خاطراتم منم و نگاه حافظ ، من وشاخ بی نباتم قلمم نمی نویسد غزلی اگر بخواهم همه خون…

نشان راه چه بنوشم که بجوشد ز تنم آنچه تو خواهی چه برقصم که بگیرم ز تو تقدیس نگاهی چه بخواهی تو که باشم چه…

گل ترانه نمی گذاری اگر دل به حال خود بگذارم اگر شبی تو نباشی به گریه جان بسپارم در آسمان نگاهت شهاب عاطفه گم شد…

فتنه جو با دو صد شیوۀ دلاویزی با دل سنگ من گلاویزی روزها را شب سیه کردی شب پرستی ، شبی ، شباویزی تخم عشقت…

شرار نگاه من در خواب چشم تو تحقیق می کنم خود را به بوسه های تو تشویق می کنم مژگان خوب توست که در لحظۀ…

روستای تنهایی مقصدم روستای تنهایی است جاده ها سنگلاخ رسواییست کوچ مردان آفتابی عشق تا فراسوی شرق داناییست تا رسيدن به کوچه های خدا دشت…

خدای مستان من ماندم و يک خیال واهی شاید که ببینمت نگاهی دل می دود از پی تو هر شب ای دل تو چقدر سر…

تمنا کاش که دل جای تمنا نبود یا که اگر بود دل ما نبود کاش دل اینگونه که بی آبرو است حداقل پیش تو رسوا…

اذان یار من در حصار عشق گرفتار آمدم رفتم زخویش تا به بر یار آمدم عمریست روزه لب معشوق بوده ام تا با اذان یار…

نفرین غزل یک غزل گفتم قلم آتش گرفت دفتر از نفرین غم آتش گرفت چون دعایم آتشین شد نیمه شب یک کبوتر در حرم آتش…

گذار از خود بدر آمدم نگارم شاید به شما رسد گذارم گنجینۀ بی زوال مستی زیر سر دل نهفته دارم مدیون عصا نمی شوم من…

فانوس اشک فانوس اشک ، طاقچه انتظار ، خانه صبر امید وصل تو تنها مرا بهانه صبر در مغازۀ تقدیر می روم همه روز مگر…

شراب نگاه من در شراب چشم تو تحقیق می کنم خود را به بوسه های تو تشویق می کنم مژگان خوب توست که در لحظۀ…

رنگ خاکستر ناله ام جوشید و آهم گریه کرد چشم های بی گناهم گریه کرد همصدا با لاله های دشت عشق نرگس باغ نگاهم گریه…

خمار چشم گفتم عزیز من دل در غمت نشست گفتی که بشکند چه کنم من ؟ همین که هست دل نیست مثل دف که زند…

تکاپوی خدا کاش در خاطره ها گم می شد وسط دشت بلا گم می شد کاش در هاله ای از وهم سیاه در تکاپوی خدا…

اشک کوچه من گدا شدم شاید درب خانه بگشاید لحظه ای برون آید التفات فرماید من گدا شدم اما درب خانه می بندد دست من…

میزبان خدا من گل زرد آفتابگردانم رو به خورشید توست چشمانم دستهایم قنوت می خواند بت پرستم ولی مسلمانم میزبان خدا شوم وقتی که به…

لقمۀ اشک مرتع بی علف از برۀ بیمار پر است توی این قحطی اندیشه دل زار پر است وهم آیینه نکن حیلۀ راه است سراب…

فانوس تفکر اهل مه غلیظ توهم شدیم ما در جاده های حیرت و غم گم شدیم ما فانوس کور سوی تفکر به یک نسیم خاموش…

شمع گداخته ای دل حریف این همه ماتم نمی شوی بیچاره تر منم که تو آدم نمی شوی بار فراق دوست اگر بر سرت نهند…

دیوار حاشا از بهشت دلت اخراج شدم اینجایم بی گناهم به خدا بیش نکن رسوایم سیب باغ تو فریبندۀ صد حوا بود من بیچاره که…

خاطرۀ وصل هنوز خاطرۀ وصل توست در گوشم تو را به هر چه پرستی مکن فراموشم سکوت دلکش من هم ز یاد صحبت تو چنان…

تمدن کور باد گلهای پونه ، توی دهات بازی دختران و آب قنات چای دم کرده با سماور مست مزۀ زعفران و شهد نبات جوی…

آشوب امشب تمام خانه ام آشوب می شود می آید او به جان خودم خوب می شود امشب گلیم کهنۀ درویش خانه ام فرش قدوم…

معجون اشک مشت جنون به سینۀ دیوار می زنم دل را به جرم بوالهوسی دار میزنم برقبلۀ خودم به نماز ایستاده ام بر غیر دوست…

گذار عشق از من گذشت عشق و در من اثر گذاشت بر دیده خون دل و لهیب جگر گذاشت او پیش من نشست و گفتم…

فریاد سبز من چون بهار نغمه به گلزار می زنم بر خاک عشق بوسۀ بسیار می زنم فریاد سبز می کشم از همت بهار دیوانه…

شراب آفرین من امام تمام مستانم مکتب نا تمام مستانم من شراب آفرین میخانه آفرین ، من غلام مستانم می توانی تلاوتم بکنی من سراپا…

رقص کهکشان رقص کهکشان دیدم در حوالی ماهت سر به سجده آتش را در قیام درگاهت بنده وار درگاهت عاشق خراباتی تا بنوشد او ساغر…

حسرت قنوت امشب دلم برای خدا تنگ می شود من شیشه می شوم و دعا سنگ می شود پای گریز از هوس آلودگی کجاست ؟…

تندیش خدا مثل تندیس خدایی همه نور چشم بد از قد رعنای تو دور آتشم زن که سپندت بشوم چشم بد خواه حسودان همه کور…

آیین خنده هرگز سلام بر من مسکین نگفته ای گفتی برو ولی به کجا این نگفته ای گفتم خدا مرا برساند به وصل تو این…

معما نگاهت را مهیا کن من امشب باز می گردم برایم خیمه بر پا کن من امشب باز می گردم شبانی بی بیابانم خراب مهربانانم…

گدای خفته گدای خفته در منزل تو من بودم و کوچه گرد شب محفل تو من بودم تو شاهزادۀ افسانه های من بودی و قصه…

غوغای وصل هر شب از غوغای وصل می شوم بیدارتر هر دم از دیوانگی می شوم هوشیارتر مه رخان شنگ و شوخ دلبران شوخ و…

شوکران عمر کوتاه بسر شد و نیاورد کسی زخم جان سوز مرا مرهم فریاد رسی آنکه پنداشته بودم که رفیقم باشد استخوانم به گلو ،…

رعد نگاه مژدگانی می دهم هر کس مرا پیدا کند بند غم از دست های خستۀ من وا کند قطره های اشک من زنهار با…

حراج عشق عاشق شدم که پیر کوچه به من پوزخند زد می خواست پند دهد که حرف چرند زد قلبم شکست طعم بد طعنه های…

بیستون از من نخواه کز دل آزاد بگذرم از بیستون و تیشۀ فرهاد گذرم دشت سکوت اگرچه که جولانگه من است شاید سوار مرکب فریاد…

اسیر خلسه غم تو کار دلم را خراب خواهد کرد تمام هستی من را بر آب خواهد کرد دلت شبیه مسیحا و من در اوج…

مصرع فردا لحظه ها می گذرد روزنه ای پیدا نیست شعر امروز مرا مصرعی از فردا نیست بی کسی زندگی سرد مرا می سوزد هیچ…

کیمیای دل من در غمت مجال تمنا نداشتم در سینه ام برای دلم جا نداشتم عشق تو فرصتی است که دل کیمیا شود در فرصتی…

عشوه انعکاس نور در چشم تو زیبا می شود قطره در دریا بیفتد زود دریا می شود عشوه با اندام زیبای تو در دل می…

شب یلدا عشق با دیوانگی خو کرده بود بینوایی سوی من رو کرده بود عشق با بیچارگی هم خانه بود بی دلی هم رو بدین…