گزیده اشعار خلیل الله خلیلی

دگــر نوبهار آمد و شد زنده جهان بار دگر تو مرا زنده کن از ساغر سرشار دگر تا بود فصل گل و صحبت ساقی هرگز…

شهر آفتاب ها این روز های زود گذر همچو آب ها ما را برند سوی عدم با شتاب ها هر روز ابر تیره کند روی…

نالــــه به دل شــــد گره، راه نیستان کجاست؟ سینه به‌ من شد قفس،طرف بیابان کجاست؟ در تــف ایــن بـادیــه، ســــوخـت ســـراپـا تـنـم مــزرعم آتـش گرفت،…

وعدۀ فردا تا سر به پای آن بت رعنا گذاشتیم پا بر فراز طارم اعلی گذاشتیم قانع به فیض خشک لبی های ساحلیم گوهر به…

بگداخت زین گرما مراستخوان به کانون بدن یا مرحبا نعم البلد یا حبذا نعم الوطن آن سیمگون ایام کو، آن ارغوانی شام کو وان سایه…

راه خــــود رو کــــه دیگــران رفتن نه چنـــان رو که دیگــــران رفتنـد بــه تــو دادنــــد چون نگــاه نوین جســــتجو کـــن بجــو راه نویــن آنچـــه رفتند…

صاحب نظران دوش در خدمت صاحبنظر دانایی داشتم صحبت جان بخش روان افزایی گفتمش چیست بگو راز سعادت گفتا در دل تیره شبی گوهر ناپیدایی…

نو بهار آمد و شد زنده جهان بار دگر تو مرا زنده کن از ساغر سرشار دگر تا بود فصل گل و صحبت ساقی هر…

ا کنون که سپا ه برگریزا ن بر سبزه و گل کشیده شبخون گل ها ی چمن به نا مرا دی یکسر شده زرد و…

به داغ نامرادی سوختم ای اشک، طوفانی! به تنگ آمد دلم زین زندگی ای مرگ، جولانی! درین مکتب نمی‌دانم چه رمزِ مهملم یارب که نی…

دیده ی باز اینک آمد کاروان غیر چشمت باز دار زشت و زیبایش ببین اینش بگیر آنش مگیر علم وی تحصیل کن از مکروی دوری…

قــلم در پنــجة من نخلِ ســـرما خـــرده را ماند دوات از خشــــک مــغزي ها دهانِ مرده را ماند نه پيـــوندي به ديــروزي نه امــيدي به…

هان ! که گنجینه ی گهر و قت است منبع قدرت و ظفر وقت است وقت را ای پسر منه از کف که بود وقت…

آریائی سرود شهنشاه گیتی ستان کیقبان که گیتی چنو شهریاری نزاد برازنده ی تاج و تخت کیان فرازنده پرچم آریان از آن پیش کان شاه…

بهاریه آمد بهار جانفزا با بوی ها با رنگ ها با گریه ها با خنده ها با صلح ها با جنگ ها آیینه می بارد…

راه نیستا ن ناله به دل شد گره ، راهِ نیستان کجا ست ؟ خانه قفس شد بمن ، طرفِ بیابان کجا ست ؟ اشک…

ظلمت سرا چه گلها چیده ام از آرزو در دامن فردا که سازم از بهار و هم رنگین گلش فردا مرا از مزرع دیروز چون…

نیایش آنچه از طاقت بلند است ای خدا نیست جز یاس از قبول التجا مضطری در مانده آواره ای بی پناهی بیکسی بیچاره ای نا…

اشک یتیم آواره گفت شب الماس را اشک یتیم از کجا آیی کجا باشی مقیم گفت از ظلمات می آیم برون از دل سنگ سیاه…

بی تفاوت گیرم که همه عیب و هجایم گویند از من چه زدود گیرم که همه راه ثنایم پویند بر من چه فزود آن شاخ…

زمین سخت و آسمان دور این مثل از قدیم مشهور است که زمین سخت و آسمان دور است لیک آنها که راه یافته اند هم…

قلم در پنجۀ من نخل سرما خورده را ماند دوات از خشک مغزی ها، دهان ِ مرده را ماند نه پیوندی به دیروزی، نه امیدی…

هدیه به مادران رهروی روشندلی از با یزید کرد پرسش کای مراد هر مرید باز گو آخر کجا بشتا فتی کاین همه گنج سعادت یافتی…