سکوت وحشی چشمان بیمروت تو
کشانده پای جهان را به سمت سیب هوس
کشانده پای جهان را به سمت سیب هوس
دل و دماغ ندارم، تو نیستی شب و روز
رها نمیشوم از دستِ فکرهای عبث
جداییِ من و تو اتفاق مشکوکیست
شبیه مرگِ صمد در غروبِ تلخ ارس
بریدم از همه، برگرد تا که زنده شوم
تا که از همه جهان سهم من، تو باشی و بس
امید صباغ نو
