باد می آیدو می کاهد از آه لب تو

باد می آیدو می کاهد از آه لب تو
آه از تر شدن گاه به گاه لب تـو
اوج یک خواهش تر در دل تابستان است
خنکای سبد توت سیاه لب تو
“بختیاری” شده ام ایل به راه اندازم
رمه ای بوسه بیارم لب چاه لب تو
پرده در پرده غزلل مست “مرکب خوانی”
می چکد نت به نت از”شور”و”سه گاه”لب تو
غیر من که غزلام یک به یک ارزونی تست
جیگرش پاره بشه هر کی بخواهه لب تو