قاموس سخن (سخنان طلایی بزرگان)

پيش از آنكه دنبال هوي و هوس بروي، به كيسه پول خودت نگاه كن. (بنجامين فرانكلين)

كسي كه به ديگران بها مي دهد، قادر است آنها را به سطح كاملاً جديدي ارتقا دهد. (جان ماكسول)

صلح ناحق بهتر از جنگ بر حق است. (ميكل آنژ)

پيش از رفتن به جنگ، يكي يا دو بار و پيش از رفتن به خواستگاري، سه بار براي خودت دعا كن. (نامشخص)

كسي كه بر خويشتن فرمانروا نيست، نمي تواند فرمانده هيچ كس باشد. (نامشخص)

طبيعت بيماري را درمان مي كند و دارو بيمار را سرگرم مي سازد. (نامشخص)

پيش‌داوري‌ها فقط زماني به تعصب [=دشمني] بدل مي‌شوند كه دررويارويي با دانسته‌هاي تازه، تغييرناپذير بمانند. (نامشخص)

كسي كه از مشاهده كارهاي نيك ديگران لذت نمي برد، از انجام كارهاي نيك حقيقي ناتوان است. (لاواتر)

طبيعي‌ترين زيبايي در دنيا، راستگويي و حقيقت معنوي است. (نامشخص)

پيكان از زخم به در آيد و آزار در دل بماند. (مثل فارسي)

كسي كه بخشش مي كند، زماني به نشاط حقيقي دست مي يابد كه پس از جستجوي فراوان نيازمندي را پيدا كند كه عطاي وي را…

عادت، دستان ما را هوشمندتر و هوش ما را بي دست و پاتر مي سازد. (نيچه)

تا بدان هنگام كه دل و جان شما سرشار از شور و مهر است و با يكديگر مي‌جوشيد – خواه در فراخي، خواه در تنگي…

كسي كه از چيزهاي كوچك خشنود نيست، از هيچ چيز خشنود نخواهد شد. (نامشخص)

عاشق شدن، آشكارا با انجام وظايف آدمي يا انجام آنچه كه خردمندانه يا منطقي است، ديگرگون است. (آبراهام مازلو)

تا خود را توانگر احساس نكني، توانگري ات آشكار نخواهد شد. (فلورانس اسكاول شين)

كسي خواهد بود كه بتواند حق ات را بدهد؟ پس حق ات را بگير. (نيچه)

عاقل آنچه را نمي داند، نمي گويد و نادان نمي داند كه چه مي گويد. (مثل تركي)

تا زماني كه باور كنيم خود، سرچشمه‌ي خوشبختي خويش هستيم، مي‌توانيم رؤياهامان را برآورده سازيم. (لئوبوسكاليا)

كساني كه كاري نمي‌كنند، خواهي نخواهي مرتكب هيچ اشتباهي هم نمي‌شوند و هيچ چيزي هم ياد نمي‌گيرند. (پرمودا باترا)

عشق، “ما” مي‌آفريند، بي‌آنكه “من” را نابود كند. (لئوبوسكاليا)

تا زماني كه در اين دنيا درد و رنج، تنهايي و گرسنگي وجود دارد، ما در برابر آنها پاسخگو هستيم. (لئوبوسكاليا)

كساني كه خودشان را مي‌شناسند، ديگر نادان نيستند؛ آنان در آستانه‌ي خردمندي قرار دارند. (نامشخص)

عشق، امر بسيار كوچكي‌ست، نبايد راز بزرگي از آن ساخت. (كريستين بوبن)

تا زماني كه مطمئن [ =آسوده دل ] نشوم، اميدم را از دست نمي دهم. (ژان پل سارتر)

كساني كه راهنمايي هاي خيرخواهانه را به رايگان نمي پذيرند، در نهايت ناگزير خواهند شد ندامت را به بهايي گزاف بخرند. (لرد آويبوري)

عشق بادوام، بزرگترين پاداشي‌ست كه در ازاي شكيبايي، از آن بهره‌مند مي‌شويم. (لئوبوسكاليا)

تا مرد خاموش است بر او خطري نيست، زيرا سرنوشت او به زبانش بسته است. (گوته)

كساني كه بيش از اندازه فكر مي كنند، تهي از اراده و تصميم اند. (ناپلئون بناپارت)

عشق به مراتب بزرگتر و فراتر از جاذبه ي فيزيكي و جسماني اي است كه نسبت به شخص ديگري در خود احساس مي كنيم. عشق…

تاراج و شورش هيچ گاه بهانه تاراج و شورش ديگر نيست. (ارد بزرگ)

كس به سبب پُر سخني، پشتيبان قانون نيست. اگر كسي اندك آموزد، ولي به چشم سر، قانون را بيند و هرگز آن را به فراموشي…

عشق، پايدارترين قدرت جهان است. (مارتين لوتركينگ)

تاريخ تمام جوامع موجود، تاريخ مبارزات طبقاتي بوده است كه آزاده و برده، پاترسين و پليبن، ارباب و سرف، استاد كارگاه و پيشه ور و…

كتابها و آثاري كه بزرگي و شكوه زندگي را گسترش مي دهند، بسيار كمياب اند و تنها نام دارنده ي اثر را بر جلد كتاب،…

عشق تند درماني ندارد و هر دوايي آن را شديدتر و تندتر از پيش خواهد كرد. (گوته)

تاكنون قاطع ترين گشاده زباني از آن كه بوده است؟ از آنِ طبل. سلاطين تا زماني كه طبل را در اختيار دارند هميشه بهترين سخنور…

كاميابي، يعني پيشروي به سوي هر آنچه كه مي انديشي مهم است. (اسپنسر جانسون)

عشق حادثه اي است. (نامشخص)

تجربه به تنهايي توليد دانش نمي كند. (كرت لوين)

كتاب، ركن بزرگ نيك بختي انسان است. (فردريك كبير)

عشق، دروازه ي دنيايي كاملاً متفاوت را به روي تو مي گشايد. بدون عشق در دنياي محدود عقل محصور خواهي ماند. (اشو)

تجربه نشان مي دهد كه كاميابي، بيشتر به اراده، بستگي دارد تا به شايستگي. (نامشخص)

كاميابي فقط از آن كساني نيست كه در خانواده‌هاي توانگر به دنيا آمده‌اند و هيچ مشكلي ندارند يا بر ديگران برتري دارند. (جك كانفيلد)

عشق راستين آن است كه بي‌انديشه‌ي سود بيشتر، خواهان بخشيدن به ديگري باشيم. (لئوبوسكاليا)

تحت عنوان هنر، همه ي چيزهايي كه باعث سرورمان مي شود، بي آنكه در ارتباط با ما باشد، درك مي كنيم. (فرناندو پسوا)

كالسكه شانس هميشه به سر منزل مقصود نمي رسد. (مثل ايتاليائي)

عشق، روشنايي راه زندگي است. (تاگور)

تدبير، ارزنده تر از زور است. (مثل آفريقائي)

كاري پسنديده است كه از آن احساس لذت كنيم و نيازهاي رواني ما را بهيود بخشد و اين امر، هرگز ارتباطي به ميزان دريافت مادي…