قصاید رشید الدین وطواط

ای تو بر آزادگان عصر خداوند گیتی هرگز نزاد مثل تو فرزند یک سخن مایه هزار سخن سنج یک هنرت زیور هزار هنرمند هست فلک…

ای بتو رایت هدی منصور وی مقامات ملک تو مشهور در جهان حکم های تو نافذ در هدی سعی های تو مشکور خرمی را هوای…

خوارزمشه ، که هست زمانه غلام او دور سپهر و سیر ستاره بکام او از صورت هلال فلک را بهر مهی در گوش حلقه ایست…

ای گوهر زمین ز وقار تو برده سنگ گوهر بر مکارم تو خوار همچو سنگ چندین هزار کوه ، که اوتاد گیتی اند از حلم…

ای ز حکیمان شنوده علم اوایل هم ببراهین رسیده ، هم بدلایل طبع تو افروخته بنور حقایق جان تو آراسته بنقش فضایل چند مسایل کنم…

بزلف مشکی، جانا، بچهره دیبایی چو تو نباشد، دانم، کسی بزیبایی مرا تو گویی: در هجر من شکیبا شو کرا بود ز چنین صورتی شکیبایی…

نگارا ، تا تو از سنبل تر از ارغوان کردی رخ چون ارغوان من برنگ زعفران کردی ز مشک روی من کافور پیدا گشت از…

بس بلندا! که شد ز گردون پست بس عزیز که شد ز گیتی خوار محنت چرخ را که دیده قیاس؟ ستم دهر را که دید…

ای از رخت فگنده سپر ماه و آفتاب طعنه زده جمال تو بر ماه و آفتاب زان جا که راستیست ندارند در جهان پیش رخ…

جمال‌الملک شمس‌الدین جهانیست که از همر نعمتی او را نشانیست جهانی گفتم او راوین غلط بود که هر مویی ز شخص او جهانیست کفش و…

ای جمال دولت ، ای چرخ جلال وی ز تو افزوده گیتی را جمال ای سعادت را بصدرت انتما وی سیادت را بقدرت اتصال اختران…