همین که هستی و

همین که فرصت دیشب
‘کشید تا امشب
همین که امشب مان را
پلی به فردا هست

همین که هستی و
در هستی تو من هستم
همین که نیست ‌- مرا نیست،
هست – اما – هست

همین که تشنه ی یک جرعه ایم و خوشحالیم –
که در حوالی مان
رود هست دریا هست

همین که
هیچ نیازی به حبِ خوابی نیست
که شاعریم و
اگر خواب نیست، رویا هست

همین که در منی و
مرز و دیده بانی نیست
قبول کرده ام – آری –
هنوز دنیا هست…

محمدعلی بهمنی