نگاه مى كنى

نگاه مى كنى
باران مى بارد
بر لبانم خنده سبز مى شود
با حضورت
زندگى رنگین كمانى ست
وقتى خورشيد نگاهت مى درخشد
گلهاى آفتاب گردان
به سمتت رو می كنند
خانه ها پنجره ها را به استقبالت
مى گشايند
آمدنت تازگى مى آورد
دردها رخت مى بندند
فضاى خانه عطر آگين مى شود
گلدان ها شگوفه مى كنند
بهار در من حلول مى كند
با باران سخن ميگويم

عاقله قریشی