شهکار خلقت

شهکار خلقت
تصور کن کنار ات کوهی از آتش فشـــــــانی را
و یا تــــندیس پر درد زن طــــرد جـــــــــهانی را
گهی با آب از سر تیر باشد گــــاهی با آتش
نیابی روی دنیا این رفیـــق جــــــان جانی را
ببین با دیده تحســـــین این شهکار خلقت را
بده بر باد یا هم پاره کــــــن آثار مـــــانی را
گلوی بغض،فریاد شکســـته دختر عاصــــی
برایش داده اند انگار رنــــــگ زعفرانــی را
تو قاتل نیستی اما کنار ات ملتی خفــــــــته
روایت میکند افکار بی رنـــــــگ زمانـــــی را
نگاهت سبز جنگل های از خود رفتهء وحشی
به کام شعله بسته شهر پر رنگ جوانی را
درون کشور جانم برایت خانـــــــه می سازم
ببر از یاد دیگر قصه یی بی خانــــــــمانی را
امید زندگانی ! شاهد تاریخ پــُـــــــر دردم
ببخشی کوته ی ها و کمی های روانــــی را

مژگان ساغر شفا