‎مردم آزار

‎مردم آزار
‎شنيده ايد كه در راه، مردم آزارى
‎ به سر بكوفت يكى سنگ ناتوانى را
‎به انتقام نيارست ناتوان اقدام
‎زمين نمى شد هم آهنگ، آسمانى را
‎گرفت سنگ و نگه داشت در بغل چندى
‎پى مؤاخذه شد منتظر زمانى را
‎قضا نگر كه بلندى به پستى روى آورد
‎زمانه ساخت چنين عاقبت چنانى را
‎ز رخش جاه درافتاد مرد خلق آزار
‎ گرفت كيفر اعمال خود زيانى را
‎سرش شكست بدان سنگ كز هوس روزى
‎فكنده بُد پى آزار خسته جانى را
‎مباش غره به يك حال كآسمان بلند
‎تحول آورد هر لحظه اين و آنى را
‎استاد ضيا قاريزاده
‎سال ١٣٣٠