چند تغزل – رهی معیری

بنفشهٔ سخنگوی بنفشه زلف من ای سرو قد نسرین تن که نیست چون سر زلفت بنفشه و سوسن بنفشه زی تو فرستادم و خجل ماندم…

وعدهٔ خلاف ندانم کان مه نامهربان، یادم کند یا نه؟ فریب‌انگیز من، با وعده‌ای شادم کند یا نه؟ خرابم آنچنان، کز باده هم تسکین نمی‌یابم…

ماه قدح‌نوش هوشم ربوده ماه قدح‌نوشی خورشیدروی زهره بناگوشی زنجیر دل ز جعد سیه سازی گلبرگ تر به مشک سیه پوشی از غم به سان…

باده‌فروش بنگر آن ماه‌روی باده‌فروش غیرت آفتاب و غارت هوش جام سیمین نهاده بر کف دست زلف زرین فکنده بر سر دوش غمزه‌اش راه دل…

سایهٔ گیسو ای مشک سوده گیسوی آن سیمگون‌تنی؟ یا خرمن عبیری یا پار سوسنی؟ سوسن نه‌ای که بر سر خورشید افسری گیسو نه‌ای که بر…