پیام مشرق
جهان کز خود ندارد دستگاهی
جهان کز خود ندارد دستگاهی به کوی آرزو می جست راهی ز آغوش عدم دزدیده بگربخت گرفت اندر دل آدم پناهی حضرت علامه محمد اقبال…
تهذیب
انسان که رخ ز غازهٔ تهذیب بر فروخت خاک سیاه خویش چو آئینه وانمود پوشید پنجه را ته دستانه حریر افسونی قلم شد و تیغ…
بیا که ساقی گلچهره دست بر چنگ است
بیا که ساقی گلچهره دست بر چنگ است چمن ز باد بهاران جواب ارژنگ است حنا ز خون دل نو بهار می بندد عروس لاله…
به خود باز آورد رند کهن را
به خود باز آورد رند کهن را می برنا که من در جام کردم من این می چون مغان دور پیشین ز چشم مست ساقی…
ببرگ لاله رنگ آمیزی عشق
ببرگ لاله رنگ آمیزی عشق بجان ما بلا انگیزی عشق اگر این خاکدان را واشگافی درونش بنگری خونریزی عشق حضرت علامه محمد اقبال رح
نیچه
از سستی عناصر انسان دلش تپید فکر حکیم پیکر محکم تر آفرید افکند در فرنگ صد آشوب تازه ئی دیوانه ئی به کارگه شیشه گر…
نظر تو همه تقصیر و خرد کوتاهی
نظر تو همه تقصیر و خرد کوتاهی نرسی جز به تقاضای کلیم اللهی راه کور است بخود غوطه زن ای سالک راه جاده را گم…
مشو ای غنچهٔ نورسته دلگیر
مشو ای غنچهٔ نورسته دلگیر ازین بستان سرا دیگر چه خواهی لب جو، بزم گل، مرغ چمن سیر صبا ، شبنم ، نوای صبحگاهی حضرت…
گل نخستین
هنوز همنفسی در چمن نمی بینم بهار می رسد و من گل نخستینم به آب جو نگرم خویش را نظاره کنم به این بهانه مگر…
فلسفه و سیاست
فلسفی را با سیاست دان بیک میزان مسنج چشم آن خورشید کوری دیدهٔ این بی نمی آن تراشد قول حق را حجت نا استوار وین…
صنوبر بندهٔ آزادهٔ او
صنوبر بندهٔ آزادهٔ او فروغ روی گل از بادهٔ او حریمش آفتاب و ماه و انجم دل آدم در نگشادهٔ او حضرت علامه محمد اقبال…
سر خوش از بادهٔ تو خم شکنی نیست که نیست
سر خوش از بادهٔ تو خم شکنی نیست که نیست مست لعلین تو شیرین سخنی نیست که نیست در قبای عربی خوشترک آئی به نگاه…
ز من با شاعر رنگین بیان گوی
ز من با شاعر رنگین بیان گوی چه سود از سوز اگر چون لاله سوزی نه خود را می گدازی ز آتش خویش نه شام…
دمادم نقش های تازه ریزد
دمادم نقش های تازه ریزد بیک صورت قرار زندگی نیست اگر امروز تو تصویر دوش است بخاک تو شرار زندگی نیست حضرت علامه محمد اقبال…
دانهٔ سبحه به زنار کشیدن آموز
دانهٔ سبحه به زنار کشیدن آموز گر نگاه تو دو بین است ندیدن آموز پا ز خلوت کدهٔ غنچه برون زن چو شمیم با نسیم…
حیات جاوید
گمان مبر که به پایان رسید کار مغان هزار بادهٔ ناخورده در رگ تاک است چمن خوش است ولیکن چو غنچه نتوان زیست قبای زندگیش…
چه گویم نکتهٔ زشت و نکو چیست
چه گویم نکتهٔ زشت و نکو چیست زبان لرزد که معنی پیچدار است برون از شاخ بینی خار و گل را درون او نه گل…
جمعیت الاقوام
بر فتد تا روش رزم درین بزم کهن دردمندان جهان طرح نو انداخته اند من ازین بیش ندانم که کفن دزدی چند بهر تقسیم قبور…
تنی پیدا کن از مشت غباری
تنی پیدا کن از مشت غباری تنی محکم تر از سنگین حصاری درون او دل درد آشنائی چو جوئی در کنار کوهساری حضرت علامه محمد…
بیا که بلبل شوریده نغمه پرداز است
بیا که بلبل شوریده نغمه پرداز است عروس لاله سراپا کرشمه و ناز است نوا ز پردهٔ غیب است ای مقام شناس نه از گلوی…
به گوشم آمد از خاک مزاری
به گوشم آمد از خاک مزاری که در زیر زمین هم میتوان زیست نفس دارد ولیکن جان ندارد کسی کو بر مراد دیگران زیست حضرت…
بتان تازه تراشیده ئی دریغ از تو
بتان تازه تراشیده ئی دریغ از تو درون خویش نگاه دیده ئی دریغ از تو چنان گداخته ئی از حرارت افرنگ ز چشم خویش تراویده…
نوای وقت
خورشید بدامانم انجم به گریبانم در من نگری هیچم در خود نگری جانم در شهر و بیابانم در کاخ و شبستانم من دردم و درمانم…
نسیم صبح
ز روی بحر و سر کوهسار می آیم ولیک می نشناسم که از کجا خیزم دهم به غمزده طایر پیام فصل بهار ته نشیمن او…
مرنج از برهمن ای واعظ شهر
مرنج از برهمن ای واعظ شهر گر از ما سجده ئی پیش بتان خواست خدای ما که خود صورتگری کرد بتی را سجده ئی از…
گل رعنا چو من در مشکلی هست
گل رعنا چو من در مشکلی هست گرفتار طلسم محفلی هست زبان برگ او گویا نکردند ولی در سینهٔ چاکش دلی هست حضرت علامه محمد…
فریب کشمکش عقل دیدنی دارد
فریب کشمکش عقل دیدنی دارد که میر قافله و ذوق رهزنی دارد نشان راه ز عقل هزار حیله مپرس بیا که عشق کمالی ز یک…
صحبت رفتگان (در عالم بالا)
تولستوی بارکش اهرمن لشکری شهریار از پی نان جوین تیغ ستم بر کشید زشت به چشمش نکوست مغز نداند ز پوست مردک بیگانه دوست سینهٔ…
سراپا معنی سر بسته ام من
سراپا معنی سر بسته ام من نگاه حرف بافان برنتابم نه مختارم توان گفتن به مجبور که خاک زنده ام در انقلابم حضرت علامه محمد…
ز رازی معنی قرآن چه پرسی؟
ز رازی معنی قرآن چه پرسی؟ ضمیر ما به آیاتش دلیل است خرد آتش فروزد دل بسوزد همین تفسیر نمرود و خلیل است حضرت علامه…
رمیدی از خداوندان افرنگ
رمیدی از خداوندان افرنگ ولی بر گور و گنبد سجده پاشی به لالائی چنان عادت گرفتی ز سنگ راه مولائی تراشی حضرت علامه محمد اقبال…
دل از منزل تهی کن پا بره دار
دل از منزل تهی کن پا بره دار نگه را پاک مثل مهر و مه دار متاع عقل و دین با دیگران بخش غم عشق…
حکیمان گرچه صد پیکر شکستند
حکیمان گرچه صد پیکر شکستند مقیم سومنات بود و هستند چسان افرشته و یزدان بگیرند هنوز آدم به فتراکی نبستند حضرت علامه محمد اقبال رح
چه غم داری ، حیات دل ز دم نیست
چه غم داری ، حیات دل ز دم نیست که دل در حلقه بود و عدم نیست مخور ای کم نظر اندیشهٔ مرگ اگر دم…
جهان عمل
هست این میکده و دعوت عام است اینجا قسمت باده به اندازهٔ جام است اینجا حرف آن راز که بیگانهٔ صوت است هنوز از لب…
تراش از تیشهٔ خود جادهٔ خویش
تراش از تیشهٔ خود جادهٔ خویش براه دیگران رفتن عذاب است گر از دست تو کار نادر آید گناهی هم اگر باشد ثواب است حضرت…
بی تو از خواب عدم دیده گشودن نتوان
بی تو از خواب عدم دیده گشودن نتوان بی تو بودن نتوان با تو نبودن نتوان در جهان است دل ما که جهان در دل…
به شبنم غنچهٔ نورسته می گفت
به شبنم غنچهٔ نورسته می گفت نگاه ما چمن زادان رسا نیست در آن پهنا که صد خورشید دارد تمیز پست و بالا هست یا…
بپای خود مزن زنجیر تقدیر
بپای خود مزن زنجیر تقدیر ته این گنبد گردان رهی هست اگر باور نداری خیز و دریاب که چون پا وا کنی جولانگهی هست حضرت…
نوای مزدور
ز مزد بندهٔ کرپاس پوش محنت کش نصیب خواجهٔ ناکرده کار رخت حریر ز خوی فشانی من لعل خاتم والی ز اشک کودک من گوهر…
ندانم باده ام یا ساغرم من
ندانم باده ام یا ساغرم من گهر در دامنم یا گوهرم من چنان بینم چو بر دل دیده بندم که جانم دیگر است و دیگرم…
مسلمانان مرا حرفی است در دل
مسلمانان مرا حرفی است در دل که روشن تر ز جان جبرئیل است نهانش دارم از آزر نهادان که این سری ز اسرار خلیل است…
گریهٔ ما بی اثر ناله ما نارساست
گریهٔ ما بی اثر ناله ما نارساست حاصل این سوز و ساز یک دل خونین نواست در طلبش دل تپید ، دیر و حرم آفرید…
فصل بهار
خیز که در کوه و دشت خیمه زد ابر بهار مست ترنم هزار طوطی و دراج و سار بر طرف جویبار کشت گل و لاله…
شو پنهاور و نیچه
مرغی ز آشیانه به سیر چمن پرید خاری ز شاخ گل بتن نازکش خلید بد گفت فطرت چمن روزگار را از درد خویش و هم…
سحر در شاخسار بوستانی
سحر در شاخسار بوستانی چه خوش میگفت مرغ نغمه خوانی بر آور هر چه اندر سینه داری سرودی ، ناله ئی ، آهی فغانی حضرت…
ز خوب و زشت تو ناآشنایم
ز خوب و زشت تو ناآشنایم عیارش کرده ئی سود و زیان را درین محفل ز من تنها تری نیست به چشم دیگری بینم جهان…
دلیل منزل شوقم به دامنم آویز
دلیل منزل شوقم به دامنم آویز شرر ز آتش نابم بخاک خویش آمیز عروس لاله برون آمد از سراچه ناز بیا که جان تو سوزم…
خیز و نقاب بر گشا پردگیان ساز را
خیز و نقاب بر گشا پردگیان ساز را نغمهٔ تازه یاد ده مرغ نوا طراز را جاده ز خون رهروان تختهٔ لاله در بهار ناز…
حلقه بستند سر تربت من نوحه کران
حلقه بستند سر تربت من نوحه کران دلبران زهره وشان گل برنان سیم بران در چمن قافلهٔ لاله و گل رخت گشود از کجا آمده…
