سمانه کهرباییان

شهادت تو همین است گریه‌ای دلگیر روان خستۀ فرسوده، در جوانی پیر . شهادت تو همین است: آه کوتاهی غمی تلف شده، فریاد تلخ بی‌تأثیر…

صدای قفلِ در پَر داد کفترهای چاهی را به چشمانم فرو کردند نور صبحگاهی را سپس با چشمبند از چاه سلولم به در بردند مبادا…

این خرده‌های ریخته در پا غرور ماست برق شکسته‌های دل چون بلور ماست تقصیر خلق نیست، شکایت نمی‌کنیم کوته کنیم قصه، همه از قصور ماست…