ای به راهت دیدهٔ مــــا روز و شــب در انتظار
وی ز یادت کودک دلــــهای ما یــــابد قــــــرار
دیدهٔ ما را به دیدارت منــور کـــن که نـیــست
سستئ ایــــام و عمـــــرِ آدمی را اعتـــــــــبار
کرده یعقوب دو چشمم را غمِ هجرِ تــــو کور
ای مهِ یوسف لقا در مــــصر غیبــــت شهریار
طعمهٔ ماهئ غــــم شـــــد یونــــس آرامشـــم
از کـفِ ایوبِ صبــــرم شـــــد عنـــان اختـیار
ســــامرای خــــاطرم را مُــعتَـمَد بالله دهــــر
در غیابت ساختــــه میدانِ جــنگ و کـــارزار
من زمین بــــایـــرم تــو آســــمان رحــــمتـی
بر من ای ابـــــر سخاوتمند مـــــقداری ببـــار
مثل«شمــس» از مشرقِ تبریزِ آمــالم بتــــاب
تا شوم در پیشـــــگاهت«مولوئ» روزگـــــار
اندرین آدینه ای عیسی دم ای موسی سرشت
نرم نرمک شو به چــــــشم خلق عالم آشــکار
مکّــهٔ اندیـــشه را «زایـر» به استقبال دوست
با گــل نرگـــس مزیّن کن در این لیل النـــهار.
سید عادل شاه زائر
