تو از شب های تار و درد این دنیا چه میدانی
تو ساحل دیده ای از موج این دریا چه میدانی
تو ساحل دیده ای از موج این دریا چه میدانی
چو در بزم خرابات آمدی در گوشه ای بنشین
تو از جام شراب و ساقی و مینا چه میدانی
ملامت میکنی ما را نمی‌دانم چه ها گویم
تو از حال من بیچاره و تنها چه میدانی
به جرم عاشقی ما را نکوهش میکنی اما
تو از زلف کمند و چشم پُر غوغا چه میدانی
به من گفتی چرا عاشق نمیگردی ببین جانم
تو از فردا و پس فردا و پس فردا چه میدانی
طلحه مهاجر
