تا خـیالــت داده تـشـریــف هــم آغــوشـــی مــرا

تا خـیالــت داده تـشـریــف هــم آغــوشـــی مــرا
نـاز هـا بـر گــل بـود از خـوش برو دوشی مرا
شکـوهء شــب هـای هـجران موبمو خواهم نمود
گــر میـسر شــد بـزلــف یــار سـرگــوشــی مرا
خـارج آهـنگ اسـت در بـزم ادب ســاز و فـغان
کــام دل حـاصــل شــود یـارب ز خـاموشی مرا
پـیـش مــن ســاقــی خــدا را سـاغـر و مینا میار
میـگــزد بــی آن لــب میـگــون قـدح نوشی مرا
از تــو دارم آرزو ای گـــــل کـــه از روی وفـا
چــون بـــداغ خــود خــریدی مفت نفروشی مرا
بـنـدهء منـت کـش فـقــرم کــه هـمـچــون آئـیــنه
سـاخـت بـا او رو بــرو آخـــر نـمــد پوشی مرا
سوختم بسمل چو مظهرتا ز حسرت شد نصیب
زان کــف مـانـنـد گــل خــون جگــر نوشی مرا
حضرت بسمل (رح)