دل آزار اند؛ اما عالمی دیوانهٔ آن‌ها

دل آزار اند؛ اما عالمی دیوانهٔ آن‌ها
فرو افتاده گیسوها به روی شانهٔ آن‌ها
شمالک شد ببین آن روسری‌ها جای خود هستند؟
به شهر افکنده غوغا گردش عصرانهٔ آن‌ها
اگرچه این جماعت خانمان سوز اند و ویرانگر
ولی هرگز نگفتم در بگیرد خانهٔ آن‌ها
چو سیگاری که از دودش هوا تبدیل می‌گردد
همین بازی‌ست با ما عادت روزانهٔ آن‌ها
تمام کلّیات شمس و شعر دلکش حافظ
پر از تصویر لیلی‌هاست با افسانهٔ آن‌ها
اگر مست‌اند شاعرها دلیل محکمی دارد
شراب و شعر خیام است در میخانهٔ آن‌ها
یحیا جواهری
Share:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *