به این غریبه بیا قدری آشنایی کن
به من بگو چه کنم؟بیشتر خدایی کن
به من بگو چه کنم؟بیشتر خدایی کن
به من بگو غزلی باشم و تو شاعر باش
مرا سپید کن و آشنا زدایی کن
به من که شاه قدر قدرتی تهی مغزم ،
طپانچه ای بچکان و میرزارضایی کن!
به تیشه ای مثلا کوه را بگو بِکنم
مرا بهانه عمری غزلسرایی کن…
دلم هوایی موی بلند و مشکی توست!
بگو «به من چه؟» و کوتاه کن،طلایی کن
بگو بیایم و در کوچه تان مرا بزنی
ازین که عشق منی، داستانسرایی کن
به جز من و غزلم از کسی فریب نخور!
به هر غریبه و شعرش کم اعتنایی کن
دلم برای تو دریاست«شاه ماهی» من
بیا شنا کن و امواج را هوایی کن!
مهدی فرجی
