ار قند گرچه هست مزاق جهان لذیذ – مخمس میر هوتک خان پوپل زایی افغان بر غزل حضرت ابوالمعانی بیدل رح

ار قند گرچه هست مزاق جهان لذیذ
باشد وصال ماه رخان بیش از آن لذیذ
گشته مرا ز وصف تو کام و زبان لذیذ
هر چند نزد خلق بود شهد جان لذلذ
نبود به رنگ شکر لعل بتان لذلذ

دل ها اسیر گشته به دام تو خلق را
می داده است عشق ز جام تو خلق را
قند مکرر است پیام تو خلق را
گردیده از حلاوت نام تو خلق را
مانند مغز پسته زبان در دهان لذیذ

افغان کجا بود به جنون قدر زندگی
در دل نریخت رنگ فسون قدر زندگی
دانی شوی ز خود چو بیرون قدر زندگی
بیدل بود ز مرگ فزون قدر زندگی
باشد همیشه میوه به فصل خزان لذلذ

نویسنده: میر هوتک خان پوپل زایی افغان
به کوشش: فهیم هنرور
عشق آباد، ترکمنستان
برای ویبسایت شعرستان