مایه فخر و سرافرازی درین دنیا زن است
آه ، در مُلک عزیز ما چرا رسوا زن است ؟
ای برادر این طناب جهل را بر کن ز او
عالمی از معرفت ، دنیای از معنا زن است
ای که میگویی که زن دارد هزاران عیب و نقص
این بدان موجود با ارزش و بی همتا زن است
گفتی از غیرت ولی برچیدی خود را از وطن
از حقیقت نگذریم مانا و پا برجا زن است
زشت را زیبا مکن ، تأویل کن آن فکر خویش
رونق باغ و نسیم خوب و هم زیبا زن است
طلحه مهاجر