بگذار ترا بی حد و ارقام ببوسم

بگذار ترا بی حد و ارقام ببوسم
از بام شروع تا به، شب هنگام ببوسم
بگذار که من رشته ای انساج وجودت
تا ختم شود گردش ایام ببوسم
بگذار که عطر تن و گیسو ترت را
همراهی نسیم سحر و شام ببوسم
بگذار که از ناخن پا تا به بناگوش
با خوب ترین شیوه و اقسام ببوسم
بگذار که با طوف قدِ سرو روانت
من کعبه ای عشق تو و اندام ببوسم
بگذار که از باده ای لبهای قشنگت
نوشم به صد تنگ و لبِ جام ببوسم
بگذار که اندیشه و تصویر خیالت
با بکر ترین واژه ای فرزام ببوسم
بگذار که آهنگ نفس های ترا من
در هر نفس خویشتن آرام ببوسم
بگذار که در بستر ِ پیوند محبت
نایاب ترین لذت ادغام ببوسم
بگذار که از پرده ای قلب و جگر خویش
فرش قدمت سازم و گلفام ببوسم
بگذار که محمود شود رهرو عشقت
ناکامی شود ختم و به فرجام ببوسم

چهارشنبه ۱۶ میزان ۱۳۹۳ هجری آفتابی
که برابر میشود به ۰۸ اکتوبر ۲۰۱۴ میلادی
سرودم
احمد محمود امپراطور
افغانستان