عید نگاهت همهمه ای جشنواره ها
جمع شده به محور چشمت ستاره ها
فیض کمال حسن تو بزمی دگر کند
انگشت عشق نقش کند چار پاره ها
نازک گرفته آیینه ها را جمال شوق
وصف نیکو بکر ترین و خیاره ها
مژگان سخن زند به زبان سرشک من
آری که لب نکرد چنین زار زاره ها
ترسیم واژه های به دل جوش خورده را
آهنگ می فتد به نوای زماره ها
ای باد شوق اندکی آهسته تر به وز
تا شعله ها زبان نکشد چون شراره ها
عهد و وفای نیک عملان هرکجا بجاست
نشمرده اند جمع نیکو را غداره ها
مهتاب من که در پس این ابر خفته ای
بشکن طلسم خویش و نما آشکاره ها
پیچیده ام رگ به رگ اندر هوای تو
طوف تخیل است و کنم استداره ها
محمود در سیاهی شب میزند قدم
اجلال کن به بخت بدم استناره ها
جمع شده به محور چشمت ستاره ها
فیض کمال حسن تو بزمی دگر کند
انگشت عشق نقش کند چار پاره ها
نازک گرفته آیینه ها را جمال شوق
وصف نیکو بکر ترین و خیاره ها
مژگان سخن زند به زبان سرشک من
آری که لب نکرد چنین زار زاره ها
ترسیم واژه های به دل جوش خورده را
آهنگ می فتد به نوای زماره ها
ای باد شوق اندکی آهسته تر به وز
تا شعله ها زبان نکشد چون شراره ها
عهد و وفای نیک عملان هرکجا بجاست
نشمرده اند جمع نیکو را غداره ها
مهتاب من که در پس این ابر خفته ای
بشکن طلسم خویش و نما آشکاره ها
پیچیده ام رگ به رگ اندر هوای تو
طوف تخیل است و کنم استداره ها
محمود در سیاهی شب میزند قدم
اجلال کن به بخت بدم استناره ها
ماه میزان 1392 هجری آفتابی
که برابر میشود به اکتوبر 2013 میلادی
سرودم
احمد محمود امپراطور
