МИРЗО АБДУЛҚОДИРИ БЕДИЛ
(1644-1721)
Мирзо Абдулқодири Бедил соли 1644 дар шаҳри Азимободи вилояти Патнаи Ҳиндустон таваллуд ёфтааст.
Мирзо Бедил аз надару модари худ бармаҳал маҳрум мондааст. У аз синни нанҷсолагӣ ба омӯхтани илмҳои гуногун шурӯъ карда, дар ҳафтсолагӣ Қуръони каримро азёд намудааст.
Мирзо Бедил дар синни даҳсолагӣ ба гуфтани шеър огоз кардааст.
Аз осори Мирзо Бедил: «Ирфон», «Тури маърифат», «Нукот», «Ишорот ва ҳикоёт», «Руқаот», «Чор унсур», «Муҳити аъзам», «Тилисми ҳаӣрат», «Ғазалиёт», «Рубоиёт», «Қасоид», «Тарҷеот» ва гайра, ки бо унвони «Куллиёти Бедил» машҳур аст, то ба замони мо омада расидаанд.
Мирзо Бедил соли 1721 дар синни 77-солагӣ дар Деҳлӣ вафот кардааст.
