با من چه کرده ای که هوایی شده دلم

با من چه کرده ای که هوایی شده دلم
پُر بیم از درایِ جدایی شده دلم

شب ها نگاهِ من به درِ خانه مانده است
دلواپسیِ کی تو بیایی شده دلم

چون مرغِ بسته بال و پرِ مانده در قفس
محتاجِ لحظه هایِ رهایی شده دلم

در خواب چیغ می زنمت پشت ابرها
آوازه خوان این که کجایی! شده دلم

در مِه، ز رویِ شانه رها کن تو شالِ سرخ
دق ات شدم، به شانه نمایی شده دلم

محمد اسحق فایز

۷ ثور ۱۴۰۰
کابل

Share:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *