گفتي كه تا ابد نروم از كنار تو

گفتي كه تا ابد نروم از كنار تو
گفتي تو ماه و خرگه زنم در مدار تو
گفتي كه بي تو هيچ تحمل نميشود
من گر نفس كشم، بكشم در جوار تو
گفتي كه نوكرت بشوم زين به بعد آه
گفتم به زير پا نكنم من وقار تو
گفتم نبود تو كه به ذاتش قيامت است
يا مرگ يا كه زندگي ام اختيار تو
تنها گل زعشق تو سبز است در دلم
صد آفرین به شاخ همیشه بهارِ تو
در بركه ي تصور شعرم ورق ورق
ماندي شبيه خوبترين يادگار تو
شهلا دانشور