من می برم تابوت خود را بی دلیل

من می برم تابوت خود را بی دلیل
در جستجوی مرگ هر جا بی دلیل
دل خسته از دنیا و دنیا خسته تر
بیزار شد جانم ز دنیا بی دلیل
اوسنگ با خود داشت و هی دل شکست
ما دل شکسته در تماشا بی دلیل
رود از غرور از هر خیابان می گذشت
او بی خبر از حال دریا بی دلیل
یک عمر ما در حسرتِ فردای خود
افسوس! سرگردانِ دنیا بی دلیل
شگوفه باختری
Share:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *