دلبــــرم را عشقِ طوفانی کم است

دلبــــرم را عشقِ طوفانی کم است
نخـــره ها و کاکل افشانی کم است
دوستــی هـــــا در جهان بازاری شد
یـاری و پاســــی نمکدانی کم است
در زبــان هــــــر کس زند لافِ وفــــا
آشنــــا و دلبــــــــرِ جانی کم است
اعتبـــــــاری نیست در گفت و عمل
وعـــــده و پیمــــانِ قرآنی کم است
زخــــم ما تازه کنـــــد مرچِ فســــاد
نوشــــــدارو های درمانی کم است
زیـــــرِ نامِ مذهب و اســـــلام و دین
آنچه می بینی مسلمانی کم است
نالــــه می جوشد زخــــاک میهنـم
دشمنِ مـــــا را پریشانی کم است
دزد نامــــوسِ وطن چـــوکی نشین
قاضی و فرمـــــانِ زندانی کم است
بر دمـــاغِ سفلـــه ای قــــدرت طلب
آرزوی خانـــــــــه سامانی کم است
سفــــره ای ملت ندارد نـــان جــــو
خیـــال پلو از آش و بولانی کم است
مــال پاکستــــان و چین عالم گرفت
ارزشِ امــــــوالِ جاپــــانی کم است
تا جفنگِ شعـــــر نـــــو مرسوم شد
نکته سنجی و سخندانی کم است
آتش فرخنده زیـــــــــارت را بسوخت
حرمت بابای کیــــــــدانی کم است
ریشه کن شد باغ از دست شــــریر
چهارمغــز و توتِ تیشکانی کم است
درس می باید گرفتـــن از غـــــــرور
جرأت شاهـــدخت کوبانی کم است
زاغ آمـــــــد جای قمــــری بــــال زد
کبک را صـــوت و خرامانی کم است
لب کشال و منقــه بینـی شد فزون
مه رخِ زیبـــای شغنـــانی کم است
رهزنـــان تا جا گرفت در کوه و دشت
خیمه هـــــا و نای چوپانی کم است
مجلس رندانه شـــــده رقص و قمار
صوفیــــــان پاک و عرفانی کم است
بس خذف پوشی شده رسم و رواج
لاجـــــوردِ نغـــــزِ یمگانی کم است
قاتل و جانی به غـــرد همچـــو گرگ
مرحمت در جسم حیوانی کم است
قلب من میســــوزد از جـــرم و خطا
راست گویم عیب پوشانی کم است
در جوابِ جوهــــــــرِ ملـــکی سخن
هــر کسی را تابِ نیسانی کم است
آنچـــــه را محمود میـــــــدارد بیــان
گفتــه هایش را پشیمانی کم است

سه شنبه 19 جوزا 1394 هجری خورشیدی
که برابر میشود به 09 جون 2015 میلادی
سرودم
احمد محمود امپراطور
کابل افغانستان