‍ تنها دل است و عشق که دارد هوای من

‍ تنها دل است و عشق که دارد هوای من
در کاینات گم شده رنگ صدای من
من ناسپاس نیستم از هرچه داده‌ای
گفتم هزار بار: تشکر، خدای من!
گه‌گاه گویدم که بیا خودکشی کنیم
یک حس ناشناخته در انزوای من
من کیستم؟ کجاستم؟ این بوف‌کور کیست؟
صادق هدایت است نشسته به جای من؟
با اشک و استغاثه دری وا نشد مگر
زنگار بسته است کلید دعای من
من رفتم و مواظب احوالتم رفیق
یعنی نیا، نپرس ز کس رد پای من
یحیا جواهری