غزلیات دهقان کابلی

ایام جوانی برادر رفت ایام جوانی ندیدیم در جوانی شادمانی چرا بر ما زمانه این چنین کرد چنین کرد این چنین کرد این چنین کرد…

بال جبرئیل من نمیـــــــدانم در این ره کیســـت یارب یار مـا کاندرین ره، هیچ نبود جان مـــــــا، در کار مـــا ما بصحــــــــرای وجود خــــــویش منزل…

اشک دامنگیر یادگاری هســـــــــــــت این جــام می از کوثر مرا دست زاهــــــــــــد بشــکنـد، کو بشکند ساغر مرا یک جهـــــــان خونیســت از آتش اگر یک دل…

عنقای فطرت من دیده ام بخــــــــویش پریزاد خــویش را آیینه داده ام به کف ایجـــاد خــــــــویش را عنقــای فطـــــــرتیم که بر اوج معــــــرفت بنهــــــــاده ایم…