قاموس سخن (سخنان طلایی بزرگان)

داستانهاي بسيار، پرسش هاي بسيار به همراه دارند. (نامشخص)

داشتن هدف روشن براي كسب دارايي امري ضروري [=بايسته] و پايه‌اي براي رسيدن به آن است. (نامشخص)

داناي فرزانه بي آنكه گام بردارد، مي داند؛ بي آنكه بنگرد، مي بيند و بي عمل، سامان مي دهد. (لائوتسه)

دانسته ها و آگاهي هاي ما جز در موارد لازم و مناسب از آنِ ما نيستند. (آندره موروا)

دانش بي انديشه دام است و انديشه ي بي دانش بلا. (كنفوسيوس)

دانش رشد مي كند و دانشمندترين افراد در ميان ما در آستانه كشف اين حقيقت قرار گرفته اند كه چيز زيادي نمي دانند. (نيچه)

دانش، يك توانايي است. به دانشي كه كسب كرده‌ايد، ارج نهيد. (استيو چندلر)

دانشمند كسي است كه فرق ميان “من مي دانم” و “من مي پندارم” را مي داند. (آناتول فرانس)

در اسارت جادوي زيبايي، بايد آنچه را كه زيبا است، با سرانگشت به ديگري نشان دهيم تا به آرامش دست يابيم. (كريستين بوبن)

در انديشه ي آسان تر شدن آرزوهايت مباش، آرزو كن خود بهتر باشي. (نامشخص)

در اين كهكشان، دانش فني هم بزرگترين دليل بروز گرفتاري هاي دست و پاگير براي بشريت است. (نامشخص)

در برابر قويترين رانه ي وجودي ما، آن ستمگر وجود ما، نه تنها خرد، بلكه وجدان هم تسليم مي شود. (نيچه)

در بيشتر زمانها به اين دليل كه خوشبختي را نمي شناسيم، وسيله بدبختي خود را فراهم مي آوريم. (لرد آويبوري)

در پشت هر كتاب انساني نهفته كه آن را رقم زده است. (ري بردبري)

در تكاپو، تا بهتر از آن باشيم كه هستيم؛ بهتر از اين شيوه اي براي زيستن نيست. (سقراط)

در جستجوي خرسندي هميشگي بودن، همانند آب در هاون كوبيدن است. (آبراهام مازلو)

در حال رقص هم مي توان به جلو رفت. (مثل فرانسوي)

در حيرتم كه وجود ناچيز خودم را در مقابل عظمت آفريدگان و اين دنياي بزرگي كه در آن زندگي مي كنم، به چه تشبيه كنم….

در دل هر موفقيت، تحمل سختي و ناملايمات نيز وجود دارد. (جان ماكسول)

در دنياي مدرن، دانستنيها، ابزار قدرتمندان است. (آنتوني رابينز)

در روي زمين، هر كاري كه مي كنيم، كار خدايي است. (جان اف كندي)

در زندگي اختيار بادها در دست ما نيست، اما اختيار بادبانها در دست خودمان است. (نامشخص)

در زندگي خود، به افراد منفي، خرده نگيريد، فقط داد و ستد خود با آنها را تا آنجا كه مي‌شود، محدود كنيد. (جك كانفيلد)

در زيباترين هلو ممكن است كرم وجود داشته باشد. (مثل آفريقايي)

در شهر بد، ستم فرمانروايي مي‌كند. (افلاطون)

در علم، هميشه خطا بر صواب مقدم است. (نامشخص)

در قبال پدر و مادر خود، كمي احترام و بخشندگي داشته باشيد. (ريچارد تمپلر)

در گفتگو با آدمهاي عامي و ميان مايه، مي بايد اين را بفهميم كه با چشمهاي بسته ي متفكر بيانديشيم، تا به عوامانه و ميان…

در معبر عام مجادله نکن (کورش کبير)

در ميان كشورهاي استبدادي، بينواتر از همه آن كشوري است كه پادشاهش تاجر باشد. (منتسكيو)

در نهايت، عاشق هوس خويش هستيم و نه آنچه هوس كرده ايم. (نيچه)

كودكان به صورت علامت سوال وارد مدرسه مي شوند و همچون “نقطه ي پايان” از آنجا بيرون مي آيند. (نامشخص)

در هر دشواري، به جنبه هاي مثبت آن توجه كنيد. (شري كارتر اسكات)

كيست كه نداند مردان بزرگ از درون كاخهاي فرو ريخته به قصد انتقام بيرون مي آيند؛ انتقام از خراب كننده. ندايي در درونم مي گفت…

در هر گفتار و کار تواضع و ادب را فراموش مکن (کورش کبير)

کسي که از شكست مي ترسد، حتما شکست خواهد خورد. (ناپلئون بناپارت)

در هنگام توانايي اگر بدهي ديگران را ندهي، بويژه هنگامي كه او درمانده باشد، شكوه و جايگاه خويش را براي هميشه از دست مي دهي….

بايد براي [آباداني] جهان كوشيد و آن را به درستي نگاهباني كرد و به سوي روشنايي برد. گاهان

درباره ي كارهاي مهمي كه انجام مي دهيد، بينديشيد و اين گونه كارها را بيشتر انجام دهيد. (ريچارد تمپلر)

گاهي بي رنگي از هر رنگي زيباتر و مفيدتر است. (شاتو بريان)

درختان را دوست دارم، زيرا براي اينكه ديگران زندگي كنند، خود را به كنار راهي كه همه از آن گذر مي كنند، كشيده اند و…

گاهي، نابخردانه‌ترين پرسش‌ها، بهترين و زيركانه‌ترين پاسخ‌ها را در بر دارد. (پرمودا باترا)

درس و دانش، با فهم و خرد تفاوت دارد. (پرمودا باترا)

گذشت، خير و بركتي‌ست دو جانبه، كه هم دهنده و هم دريافت كننده را بهره‌مند مي‌كند. (ويليام شكسپير)

درستكاري، سبب پيدايش نيكويي است و نادرستي، سبب بروز بدي. (افلاطون)

گر كس از براي خويش يا ديگران، پسر، ثروت، و سروري آرزو نكند و پيروزي خويش را به شيوه‌هاي نادرست نخواهد، نيك، خردمند و پارسا…

درك منظور دشوار است، به ويژه هر بار كه بسان رود كنگ بينديشيم و ميان انسانهايي زندگي كنيم كه دگرگونه مي انديشند و به شيوه…

گردن نهادن، از توان ما نمي كاهد، به آن مي افزايد. (نامشخص)

دروغ هرچه بزرگتر باشد، احمقها زودتر باور مي كنند. (نامشخص)

گرگها شبانگاه به گوسفندان حمله مي كنند، اما آثار خون گوسفندان تا دميدن نور آفتاب همچنان بر روي زمين باقي خواهد ماند. (جبران خليل جبران)