قاموس سخن (سخنان طلایی بزرگان)

چكامه، افسانه‌اي كوچك است از توانايي انسان در معني‌دار ساختن زندگيش. آنچه مي‌بينيم چكامه نيست، بلكه نوري است كه با آن مي‌توانيم ببينيم و آنچه…

هرگز در حضور ميهمان عزيز، فرزند را تنبيه مكن. (نامشخص)

شادماني همزمان با خودآگاهي شكوفا مي شود؛ يا خودآگاهي شكوفاتر مي شود و تو شادمان تر مي شوي و يا شادماني شكوفاتر مي شود و…

چنان شيرين مباش كه تو را فرو برند و چنان تلخ مشو كه از دهان به دور افكنند. (نامشخص)

هرگز باوري را صددرصد نپذيريد، در غير اين صورت، روزي موردي پيش مي آيد كه با آن باور جور نباشيد. (نامشخص)

شادي، زمان و مکان نمي شناسد، کافي است دل بخواهد. (مارسل پروست)

چنانچه بياموزيم كه از ترديد و دودلي لذت ببريم و از آن به سود خود بهره بگيريم، زندگي به مراتب، ساده‌تر و زيباتر خواهد شد….

هرگاه عشق به سوي شما اشاره كند، از او پيروي كنيد، هر چند كه را‌ههايش دشوار و پرنشيب باشد. (جبران خليل جبران)

شاعر، سازي است كه استاد طبيعت ساخته و پرداخته و به دست خود گوشمالي داده است و به هر نسيمي كه بر او بوزد، به…

چنانچه در زندگي، قوانين ناسازگار بسياري داريد، درد و رنج زيادي را به جان خواهيد خريد و نااميد و سرخورده خواهيد شد. (آنتوني رابينز)

هرگاه انسان، تنها به يك جستار، به سختي دلبسته شود، از شدت دلبستگي او به چيزهاي ديگر كاسته مي‌شود؛ مانند سيلي كه در يك مسير…

شانس هرگز كافي نيست. (اندرو متيوس)

چنانچه ندانيم چه مي‌خواهيم، هر بادي، باد سازگار خواهد بود. (آنتوني رابينز)

كسي كه هر چه دارد مي بخشد، براستي، بسيار توانگر است. (لائو تزو)

شايد چالاك ترين انسان نباشم، شايد بالا بلندترين يا نيرومندترين نباشم، شايد بهترين و زيرك ترين نباشم، اما قادرم كاري را بهتر از ديگران انجام…

چه بسا چيزهايي كه ديروز براي آنها كف مي زديم، ولي امروز نسبت به آنها اظهار نفرت مي كنيم. (نامشخص)

كشتن ميل ستيزه جويي در بسياري از زنان كاري بي اثر است و درست مانند آن است كه تلاش كني بادكنكي را با فشار در…

شايد من بهتر مي دانم كه چرا بشر تنها حيواني است كه مي خندد؛ تنها انسان است كه به شدت رنج مي برد و ناگزير…

چه چيز را در ديگران دوست داري؟ اميدهايم را. (نيچه)

كسي كه هرگز تحت فشار نزيسته باشد، آزادي را لمس نمي كند. (فرناندو پسوا)

شترها خائن هستند؛ هزاران كيلومتر راه مي روند، بدون اينكه هيچ نشانه اي از خستگي در آنها نمايان شود. سپس ناگهان به زانو درمي آيند…

چه كسي بهتر از تو مي تواند خودت باشد. (نامشخص)

شخص قوي و آبشار هر دو راه خود را باز مي كنند. (مثل انگليسي)

چهره اي كه سر آمده از ته مانده هاي ديگر چهره هاست، به آينه اي نياز دارد؛ از تكه هاي به هم آمده ي ديگر…

شخصيت، مهمترين چيز است، اما تنها شخصيت نيست كه اهميت دارد. (نامشخص)

چون چيزي از هم نمي دانيم، يكديگر را درك مي كنيم. (فرناندو پسوا)

شرط زنده بودن، تكاپو و جنبش است و تكاپو، نشان دهنده‌ي زنده بودن شماست. (كيم وو چونگ)

چيز خوب و بد وجود ندارد، انديشيدن، آن را خوب يا بد مي سازد. (كريستوفر مارلو)

شعر، پويشي جاودانه در جستجوي حقيقت است. (فرانتس كافكا)

چيزي تغيير نمي كند، ماييم كه دگرگون مي شويم. (هنري تورئو)

شكايت مشتريانتان را به حساب پيشنهادات آن ها بگذاريد. (اِرل نايتينگِيل)

چيزي كه جدايي مي‌آورد، همانا خودخواهي در شادي و اندوه است؛ به اين چَم كه هرگاه براي شهر يا افراد، رويدادي رخ دهد، برخي دلخون…

دقت و احتياط هر دو لازمند…..اولي براي رسيدن به پيروزي و دومي براي نگاهداري آن. (الكساندر دوما)

چيست بزرگ منشي بزرگ منش ترين انسان در قبال بزرگ منشي اي كه فروتن ترين كس داراست، با توجه به اينكه وي خود را در…

دل آدمي بنده آرزو است. سرشتها يكسان نيست، هر كس خويي دارد و جويا و خواهان چيزي است. (بزرگمهر)

حافظه ي طلبكار بهتر از بدهكار است. (مولير)

دلسوزي، برداشت هاي مثبت را به منفي و قدرت روحي را به ضعف تبديل مي كند. (آنتوني رابينز)

حتي حقيرترين موجودات نيز از نعمت هاي خداوند بي بهره نيستند. (آيزاك نيوتن)

دليل شماره‌ي يك احساس خوشبختي نكردن و بازنده بودن در زندگي بسياري از انسان‌ها اين است كه تصوير ذهني روشني از شادماني و خوشبختي راستين…

حدود سه درصد مردم داراي هدف هستند و تنها يك درصد مردم آن را روي كاغذ مي آورند. (برايان تريسي)

دنيا به هر گونه‌اي كه بخواهيم به آن بنگريم، براي ديدن ما آفريده مي‌شود. (نامشخص)

حسهاي بد و منفي مثل كينه، حسد، غم و غصه چنان با قدرت و سرعتي غيرعادلانه راه خود را در افكار آدمي باز مي كند…

دنيا مي‌تواند تنها، چيزهايي را به آدمي بدهد كه آدمي، سزاوار آن است و شايستگي آن را دارد. (آبراهام مازلو)

حقي را كه بهر خويش تواني ربود مگذار تو را دهند. (نيچه)

دو اشتباه بسيار بزرگ وجود دارد: يكي اينكه قبل از موعد اقدام به عمل كنيم و ديگري اينكه فرصت مناسب را از دست بدهيم. (پائولو…

حقيقت تركيبي است از گريه ها و خنده ها. (داستايوسكي)

دو نفر از پنجره زندان به بيرون مي نگريستند؛ يكي گل و لاي را مي ديد و ديگري ستاره هاي درخشان را. (ديل كارنگي)

حقيقت مي تواند مدتي در حجاب درنگ و تأخير بماند، اما هميشه جوان بوده و خود را معرفي خواهد نمود. (نامشخص)

دوري كن از ناداني كه خود را دانا شمرد. (نامشخص)

حكمتي هست در اينكه بسي چيزها در جهان بدبوست. دل آشوبه خود بال مي آفريند و ياراي در آب جَستن. (نيچه)