معیمات اهلی شیرازی

مدامی روز دل من بتلخکامی در جای خطر فتد ز خامی اهلی شیرازی

شمس گمان نیست بعد از کمند تو رستن که خواهند مردم یکی جا نشستن اهلی شیرازی

خرم گرخم زلفش درآرد سر بدل همدم شود بر هوا تاج سر اندازد دل و خرم شود اهلی شیرازی

ایاز گر انا الحق ندهم دست چرا ایدل و جان وادی ایمن و منصورت از آن داد نشان اهلی شیرازی

معین اعدا شمردیم بسی جمله یکی بود چون جمله یکی باشد در چه شماریم اهلی شیرازی

سیفی نسیم صبح میخواهم که شاخ گل بجنباند بسرو قامت ساقی گل صد برگی افشاند اهلی شیرازی

حسام نقل سر شراب ندارد دل کباب جز ذکر آن دهان که خوش آید بکام ما اهلی شیرازی

بابر نابرده رنج گنج میسر نمیشود مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد اهلی شیرازی

مسکر گر نسیم از طره سنبل بیفشاند غبار نافه های مشک ریزد در سر زلف نگار اهلی شیرازی

شاه ملا خاکروبان درت را هوس کعبه خطاست گر دل بیسر و پاییم کند میل رواست اهلی شیرازی

حسام دوم تیر مژگان تو بی زهرست زهر آلود نیست گرچه گفتم روستایی وار دریاب ایعزیز اهلی شیرازی

انس قلب روی اندوده نستانند در بازار حشر خالصی باید که بیرون آید از آتش سلیم اهلی شیرازی

مرشد هر که از اهل یقین از جام حیدر گشت مست مشرک آب کوثر از دست علی طرفی نبست اهلی شیرازی

سهراب شب هجرست و ما آشفته ایم از زلف او ایدل چو شب تا رست ودرهم راه تو دست از طلب بگسل اهلی شیرازی

حسام اول کاش خجسته دل دهد جرعه لعل خویش وی تا بشکافد از دلم آبلها بصاف می اهلی شیرازی

الله وردی یار عاشق کشته لیکن کشته در خاک مزار لوحش الله ورد گشته در هوای روی یار اهلی شیرازی