قطعات اهلی شیرازی

نشستم زیر تیغ مردکی دلال در حمام عجب زخمی زد و گفتم عفاک الله نکو کردی پس از آن زخم آبی ریخت سوزان بر سرم…

گر ترقی همچو ماه نو کند حال کسی در تنزل عاقبت افتد ز جور روزگار شاد زی اهلی بهر حالی که پیش آید ترا زان…

فطرت آدم است یک جوهر تا چه چیزش قضا قرین کرده نطفه یی را ز پاکی طینت جوهر لعل آتشین کرده دیگری را چو آب…

دلا اگر همه کاری بسعی پیش رود بسعی کار سعادت نمیرود از پیش ز بخت خویش چه رنجی بر آسمان بنگر که هر ستاره برآید…

جهان طفیل وجود محمدست و علی برین دو مظهر کل واجبست تسلیمات خلاصه سخن این کز وجود ماغرض است سلام بر علی و آل و…

بحث آب حیات است چو با خضر مقالست کز مشرب ساقی نشود آب سخن کم در عربده خر صفتان خامشی اولی با عرعر خر عیسی…

آصفا، من زر از عسس ببرات چون ستانم تو باش خود قاضی از عسس خانه ام خلاصی ده که بجرمانه هم شدی راضی اهلی شیرازی

نرگسش زان زبان چو سوسن نیست که به سیم و زرش نیاز بود دست کوته کن و زبان بگشا دست کوته زبان دراز بود اهلی…

گر کسی از عشق صورت جان گدازد چون هلال آفتاب حسن معنی حلقه اش بر در زند تا تو نگدازی چو زر در بوته عشق…

طمع تراست که مقبول کاینات شوی مکن دو کار اگر شاه اگر گدا باشی به هیچ جا مرو ایدوست بی طلب هرگز ز هیچکس مطلب…

در شعر هر که از پی معنی خاص رفت شیری است که بقوت خود در شکار شد وانکس که خوی کرد که معنی برد ز…

تمام لذت عالم چو دانه و دام است خوش آن هما که بدین دام رو نمیآرد چو طایر فلک آزاده از بلا مرغیست که سر…

بزرگوار خدایا من آن تهیدستم که خجلتم نگذارد که سر بر آرم هیچ بخوشه چینی ام از خرمن کرم بنواز که من نکاشته ام تخم…

اگر چه نامه سیاه است در جهان شخصی که بهر لقمه نانی عذاب خلق بود سیاه نامه تر از وی کسیست روز حساب که نان…

همه عمر از شراب و شاهد و شعر نبودم یک نفس خالی درین راه کنون چون پیر گشتم خلق گویند که اهلی توبه کن استغفرالله…

مکن شهوت که بی مغزی است هرچند که گرد شاهدان نغز گردی شد آب پشت و مغز مهره توست چو شهوت پرکنی بی مغز گردی…

گرچه بر ارباب دانش خرمن عالم جوی است لیک از جور فلک صاحب هنر غم میخورد مزرع دنیا بآدم سیرتان یکجو نداد هر که حیوان…

شاهدان عهد ما در عهد و پیمان و وفا سست تر از بند شلوارند پند از من شنو قید شاهد نیست جز مهر درش چون…

در ره حق چو مکرمت طلبی معرفت جو که اصل مکرمت است معرفت با حق آشنا کندت آشنایی بقدر معرفت است اهلی شیرازی

پیر بی دندان ندارد لذتی از هیچ قوت گرچه گردد قوت او هضم و به تن قوت دهد آدمی گر گندم باغ بهشت آرد بدست…

ایکه همچون عشق پیچان همتی داری بلند جز بنخل میوه دار نیک اصلان در مپیچ دولت بداصل ناکس همچو نخل مومی است صورتش خوب است…

اگر غمی رسد از دهر شاد باش ایدل که غم نشانه شادیست هر کرا دادند چو شادیی رسد از غم مباش غافل هم چرا که…

یار از آیینه نقش خود را دید زان در آیینه بیش می نگرد من در او بینم او در آیینه هر کسی نقش خویش می…

مستحقان کرم مستان حقند ای پسر زان چو بحر از رحمت حق سینه شان پر در شده گر ز من این لفظ را باور نداری…

گر آدمی صفتی از حدیث خود بگذر که کار دیو بود گفتگوی خود بینی چنان بزی که گر آیینه پیش رو داری جمال دوست به…

عارف عیسی نفس نام و نشان گم میکند کافت اندر شهرت و در صحبت مردم بود عالم خوش خلق دایم بر سفیهی هرزه گوست چون…

در حقیقت دیده حق بین نبیند غیر حق پیش ارباب نظر غیر از یکی منظور نیست خلق در کثرت بسی اما بوحدت یک کسند کثرت…

به نیک و بد مشو ایخواجه شاد و غمگین هم که در جهان همه چیزی ز حال میگردد بیک دو هفته نگه کن که از…

اینهمه جانی که مسکین کوهکن در عشق کند وینهمه سعیی که او برد از پی شیرین که برد خسروست از لعل شیرین مست و او…

آگه ز درد خسته عشق بتان کسیست کو خود ز درد عشق بود خسته و ضعیف بیمار عشق را ز فغان جان به لب رسید…

همای همت من آنچنان رمید از خلق که گر بعرش در افتد مجال پروازش ز آفتاب چنان بگذرد هم از دهشت که ذره یی نفتد…

مکن ای خواجه میل سگ صفتان بدعت بد در این دیار منه چون زنی را رئیس ده کردی خلق ده را تمام رخصت ده گرچه…

گذشت عمر و دل از شعر و عاشقی بگذشت حدیث زلف دراز بتان نشد کوتاه ز شعر و مشق جنون با وجود موی سفید هنوز…

زندگی شاخی است سبز و با رفیقان است خوش هر که ماند بی رفیقان شاخ بی برگی بود با فراق دوستان یارب خضر چون زنده…

دختر مرده شوی را امسال که ز گلگونه چهره رنگین است مرو از ره به سرخی رویش که همان مرده شوی پارین است اهلی شیرازی

تا ابد امید آزادیش نیست هر که او در دام شهوت مبتلاست بگذر از شهوت که پیران گفته اند هر که در شهوت فرو شد…

ایدل ز خود بمیر که گردی خلاص از آنک تا زنده یی مقید ایندام مانده‌ای تو شاهباز قدسی و تن سنگ پای تست بگسل ازو…

از نفس توسن خود ایمن مشو گر او را بر آخور ریاضت صد سال بسته باشی در وقت خشم و شهوت با اینهمه ریاضت زنجیر…

یارب بگیر دست من پیر ناتوان کز دست عمر گرانمایه شده تباه موی سیاه را بعبث کرده ام سفید روی سفید را بگنه کرده ام…

مظهر حقند اشیا جملگی و اندر ظهور هر یکی راز اقتضای طبع خود خاصیتی است سیر آب اندر نباتات چمن یکسان بود لیک در هر…

کشته همت مردان بر مقصود دهد زانکه باران گرم بر سرما دمبدم است هر قصوری که بود از کمی همت ماست ورنه از ابر کرم…

شاه رسل که خاتم مهر رسالت است جاییکه او بود ره نوح و خلیل نیست در وصف شاه هر چه بگوییم و گفته اند بیش…

خوشا کسیکه نیامد درین سراچه غم که از کدورت دنیا دلش مکدر نیست هزار سال بعیش و نشاط اگر گذرد بیکنفس که بغم بگذرد برابر…

پیش از این سرزنش از خلق مرا بود که تو بهر دنیا امرا و وزرا می بینی اهلی امروز که از صحبت این طایفه ات…

ایکه گویی که بحسن سخن من اهلی اضطرابی ننمود و لب تحسین نگشود بخدایی که مرا گنج معانی داده ست که بسرمایه کس همت من…

از خوب و زشت دنیا غافل مباش ایدل کاین شاهد از دو رویی سکسار صورت افتاد محبوب دلنوازست هر کس که آدمی روست وانگه که…

یک نشانده اند مردم از آن دل کشد بدل مردن در انفصال بود جان در اتصال شهوت کمال راحت از آنرو بود که نفس با…

مسیحا را اگر گویند خاموش نخواهد لب گشودن در سخن باز و گرز آواز ناخوش گون، خر را دهان بندی ز کون آید در آواز…

کلک اهلی همچو مژگانش در افشان دایم است این نه بهر آن بود کو صاحب دفتر شود صد هزاران قطره بارد همچو ابر نوبهار بر…

راد در معنی جوانمرد آمده هر که نامش راد، دایم نامراد نامرادی لازم این نام شد نامراد آنکس که دارد نام راد اهلی شیرازی