صادق عصیان
چراغِ رابطه‌ها را دوباره روشن کن
چراغِ رابطه‌ها را دوباره روشن کن عنایتی به من و تیره‌گیِ این تن کن ببین چقدر پراکنده و پریشانم بیا و چاره‌ی آشفته‌حالیِ من کن…
عشق بُنبست ندارد که تو باشی راهی
عشق بُنبست ندارد که تو باشی راهی شادم از لطف تو ای یار! در این همراهی بند بندِ نفسم بسته به دست و دل توست…
یک‌سال دِگر گذشت از دربه‌دری
یک‌سال دِگر گذشت از دربه‌دری با درد و دریغ و حسرت و خون‌جگری ماندیم میانِ یاُس و امید هنوز از زنده‌گی‌ای که شد به تلخی‌سپری…
