قصه از آخرخط، آخر فروردین است

قصه از آخرخط، آخر فروردین است
گردن سرو، در این معرکه ها پایین است
با زبان نگه ام، هرچه که گفتم، بپذیر…
اکثر فلسفه های دگرم چرکین است
کاش می شد که به دستت دل خود م یدادم
بعد می گفتمت آن دل که شکستی این است
از چه تا حرف به بربادی ما می گویند؟
روی لب های تو پیش از همه گی آمین است
***
کوه بی شایبه در تیشۀ فرهاد نوشت:
زند هگی تلخ ترین فلسفۀ شیرین است
Share:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *