مصراع ها و ابیات پراکنده و ناقص اوحدالدین کرمانی

بر منبر و سجاده ببایست گریست اوحدالدین کرمانی

زنهار زآهشان بیندیش که آه دودی است که زیر دامن آتش دارد اوحدالدین کرمانی

خال تو راست حالتی سخت عجب که هرکه او می‌نگرد به خال تو شیفته‌حال می‌شود اوحدالدین کرمانی

حاتم باشی با همه کس وقت سخا چون نامه به نام ما رسد طی گردد اوحدالدین کرمانی

گفتم که تو را کجا توانم دیدن گفتا که مرا کجا توانی دیدن اوحدالدین کرمانی

لبش رنگ لعل و دمش بوی مشک شراب آتش تر قدح آب خشک اوحدالدین کرمانی

مه را به بناگوش تو نسبت کردم زنهار که این سخن به گوش تو رسد اوحدالدین کرمانی

یا نیست شود یا همگی ما گردد اوحدالدین کرمانی