اگر که ظلمت شبهای من سحر می شد

اگر که ظلمت شبهای من سحر می شد
در آسمان دل من اگر قمر می شد
اگر زِ سمت خیالش ستاره سر میزد
ز دیدنش به دلم عشق شعله ور می شد
پر از شگوفه و شعر و بهار می گشتم
اگر که در تنم آن روح مستقر می شد
تو از طفيل همان درد گشته يي شاعر
وكاش درد تو در شعر مختصر ميشد
مقدس است که میسوزم از جدایی تو
“به هم رسیدن ما خوب بود، اگر ميشد”
شهلا دانشور
Share:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *