پس چه باید کرد؟

حکمت ارباب دین کردم عیان حکمت ارباب کین را هم بدان حکمت ارباب کین مکر است و فن مکر و فن تخریب جان ، تعمیر…

می کند بند غلامان سخت تر حریت می خواند او را بی بصر گرمی هنگامهٔ جمهور دید پرده بر روی ملوکیت کشید سلطنت را جامع…

از نوازشهای سلطان شهید صبح و شامم ، صبح و شام روز عید نکته سنج خاوران هندی فقیر میهمان خسرو کیوان سریر تا ز شهر…

نکته ها از پیر روم آموختم خویش را در حرف او واسوختم مال را گر بهر دین باشی حمول «نعم مال صالح’‘ گوید رسول رومی…

رازدان خیر و شر گشتم ز فقر زنده و صاحب نظر گشتم ز فقر یعنی آن فقری که داند راه را بیند از نور خودی…

ای هماله ! ای اطک ، ای رود گنگ زیستن تا کی چنان بی آب و رنگ پیر مردان از فراست بی نصیب نوجوانان از…

چیست فقر ای بندگان آب و گل یک نگاه راه بین یک زنده دل فقر کار خویش را سنجیدن است بر دو حرف لا اله…

پس چه باید کرد ای اقوام شرق باز روشن می شود ایام شرق در ضمیرش انقلاب آمد پدید شب گذشت و آفتاب آمد پدید یورپ…

نکته ئی میگویم از مردان حال امتان را «لا» جلال «الا» جمال لا و الا احتساب کائنات لا و الا فتح باب کائنات هر دو…

پیر رومی مرشد روشن ضمیر کاروان عشق و مستی را امیر منزلش برتر ز ماه و آفتاب خیمه را از کهکشان سازد طناب نور قرآن…

قندهار آن کشور مینو سواد اهل دل را خاک او خاک مراد رنگ ها ، بوها ، هواها ، آب ها آب ها تابنده چون…

تربت آن خسرو روشن ضمیر از ضمیرش ملتی صورت پذیر گنبد او را حرم داند سپهر با فروغ از طوف او سیمای مهر مثل فاتح…

شهر کابل خطهٔ جنت نظیر آب حیوان از رگ تاکش بگیر چشم صائب از سوادش سرمه چین روشن و پاینده باد آن سر زمین در…

خیزد از دل ناله ها بی اختیار آه ! آن شهری که اینجا بود پار آن دیار و کاخ و کو ویرانه ایست آن شکوه…

مرد حر محکم ز ورد «لاتخف» ما بمیدان سر بجیب او سر بکف مرد حر از لااله روشن ضمیر می نگردد بندهٔ سلطان و میر…

سپاه تازه برانگیزم از ولایت عشق که در حرم خطری از بغاوت خرد است زمانه هیچ نداند حقیقت او را جنون قباست که موزون بقامت…

لاله بهر یک شعاع آفتاب دارد اندر شاخ چندین پیچ و تاب چون بهار او را کند عریان و فاش گویدش جز یک نفس اینجا…

ای در و دشت تو باقی تا ابد نعره «لا قیصر و کسری» که زد در جهان نزد و دور و دیر و زود اولین…

ای امیر خاور ای مهر منیر می کنی هر ذره را روشن ضمیر از تو این سوز و سرور اندر وجود از تو هر پوشیده…

ای ز خود پوشیده خود را بازیاب در مسلمانی حرامست این حجاب رمز دین مصطفی دانی که چیست فاش دیدن خویش را شاهنشی است چیست…

ای قبای پادشاهی بر تو راست سایهٔ تو خاک ما را کیمیاست خسروی را از وجود تو عیار سطوت تو ملک و دولت را حصار…

تا نبوت حکم حق جاری کند پشت پا بر حکم سلطان میزند در نگاهش قصر سلطان کهنه دیر غیرت او بر نتابد حکم غیر پخته…