قاموس سخن (سخنان طلایی بزرگان)

براي خودپسندها ديگران تنها يك مشت ستايشگرند. (آنتوان دوسنت اگزوپري)

براي دستيابي به آرامش خيال و صفاي باطن، روح را بر جسم خويش برتري دهيد، نه جسم را بر روح. (وين داير)

براي رسيدن به چيزي كه پيش‌تر به آن دست نيافته‌ايد، بايد تبديل به كسي شويد كه پيش‌تر نبوده‌ايد. (نامشخص)

براي زاييده شدن و مرگ، درمان و چاره‌اي وجود ندارد، بايد فاصله‌ي بين اين دو را شاد بود. (جرج سانتايانا)

براي شفاي تن بايد روح را شفا داد. (فلورانس اسكاول شين)

براي كامياب شدن به هيچ چيز جز نيروي ذهن تان نياز نداريد. (اندرييس ارت)

براي كسي كه شگفت زده ي خود نيست معجزه اي وجود ندارد. (نامشخص)

براي مادري كه تنها فرزندش در كنارش نيست، دنيا با اشخاص مهربانش، ويرانه و بياباني بيش نيست. (نامشخص)

براي من هيچ چيز با ارزش‌تر از تجربه نيست. ابزار سنجش درستي هر چيز براي من، تجربه ي شخصي خود من است. (كارل راجرز)

براي هرچه تلاش مي كنيم، تلاش براي تاييد شدن است، اما با اين تاييد شدن كنار نمي آييم و فقير مي مانيم، يا مدعي مي…

براي مديريت زمان خود بايد خوشبختي را هدف اصلي زندگي تان قرار دهيد. برايان تريسي

برخي از افراد زندگي نمي كنند، مسابقه ي دو گذاشته اند، مي خواهند به هدفي كه در افق دوردست دارند برسند و در حالي كه…

انديشه شاعرانه تنها خواب و خيال نيست، بلكه نتيجه مطالعه، تجربه، حافظه و شناخت جهان است. (گئورگ ويلهلم فريدريش هگل)

انديشه هاي بزرگ هميشه با مخالفت شديد و خشونت بارِ انديشه هاي مردم عادي روبرو بوده اند. (آلبرت انيشتين)

انديشه و هوش بايد همان گونه كه درخت دبق بر جاي درخت بلوط مرده مي رويد، به روي پيري و كهولت گل فشاني كند. (مونتني)

انديشيدن، نگاهي است در ژرفناي يك چاه، كه سطلي را آويخته به زنجير در آن رها مي كنيم و شادمانه مي خواهيم آن را در…

انسان آزاد متولد شده و آزاد است. چه مي شد اگر با زنجير به دنيا مي آمد؟ (فريدريش شيلر)

انسان با چشمهايش نيز مي شنود. (نيچه)

انسان بايد سرنوشت خود را برگزيند، نه اينكه آن را بپذيرد. (پائولو كوئيلو)

انسان بزرگتر از يك جهان و بزرگتر از مجموعه جهان هاست. در اتحاد جان با تن، رازي بيش از راز آفرينش جهان نهفته است. (نامشخص)

انسان به هنگام خرده گيري يا سرزنش ديگران، به سيم لُخت برق دست مي زند و هر آن، ممكن است ضربه اي هولناك بر او…

انسان، تنها مي تواند آن باشد كه خود را چنان بيند؛ و تنها مي تواند به جايي برسد كه خود را در آنجا ببيند. (فلورانس…

انسان خود را نمي شناسد، مگر در هنگام فقر و بدبختي. (آلفرد دوموسه)

انسان در هر سني كه از كار باز ماند، بهتر است سال بعد بي درنگ بميرد. (توماس اديسون)

انسان سراسر بي‌ريشه‌اي كه از سوي جامعه‌ي بي‌ريشه پشتيباني مي‌شود، شكست‌ناپذير است. (آبراهام مازلو)

انسان، گرگ انسان است. (نامشخص)

انسان مي تواند در هر زمان، هر رنجي را تاب آورد، مادام كه معنايي [ =چمي ] در آن بيابد. (ويكتور فرانكل)

انسان نمي تواند در درون دچار تلاطم و حركت باشد، اما در بيرون آرام و بي حركت بماند. چيزي نمي گذرد كه تلاطم هاي دروني…

انسان، هر زمان از پيشامدِ آينده درباره ي خود انديشيد و از آن، بيم و هراس در خاطرش نِشاند، آن خطر، زودتر او را تعقيب…

انسان هميشه براي چيزهايي كه آرزو مي كند قدرت كافي دارد؛ فقط سستي اراده است كه نمي گذارد او در راه رسيدن به آرزوي خود…

انسانها اكنون در چيرگي بر طبيعت تا جايي پيش رفته اند كه مي توانند به كمك آن، يكديگر را تا آخرين نفر نابود كنند. (زيگموند…

انسانها فقط در يك چيز مشتركند : متفاوت بودن. (نامشخص)

انسان‌هاي كامروا، قوانين دست و پاگير كمتري دارند. (آنتوني رابينز)

انسانيت نيازمند حقيقت است. (فرانسيس بيكن)

انقلاب، ستمديدگان را آزاد نمي كند، [ بلكه ] تنها استثمارگران را تغيير مي دهد. (جرج برنارد شاو)

آنكه ثروت خود را باخت زياد باخته است، ولي آنكه شهامت خود را باخت پاك باخته است. (ميگوئل سروانتس ساآودِرا)

آنگاه كه به جستجوي خرد روي، هوشمندي و آنگاه كه گمان كني آن را يافته‌اي، ناداني. (نامشخص)

انگيزه نهاني تمام كارهايي كه بيشتر مردم انجام مي دهند اين است كه چگونه شادي را به دست آورند، چگونه آن را نگه دارند و…

آنهايي كه زرنگ ترند، راهي آسانتر برگزينند. (پرويز ناتل خانلري)

اهل فضل كساني هستند كه مطالعه ي خود را در ميان صفحات كتابها انجام داده اند. (آرتور شوپنهاور)

اوج خرد اين است كه از ذات بشر، چشم‌داشت زيادي نداشته باشيم و در عين حال، آن را با تنبلي و سستي، تباه نكنيم. (نامشخص)

اولين ناآگاهي [ در مورد ] سيگار اين است كه هنگام كشيدن آن در عين بيكاري تصور مي كنيم كاري انجام مي دهيم. (رالف والدو…

اي پسر، مراقب باش كه به خاموشي عادت كني. من از سكوت هيچ گونه شرمسار نشدم، ليكن بسيار وقت سخن گفتم و پشيماني بردم. (لقمان)

اي كاش آهوان مي‌توانستند شتاب و چابكي را به لاك‌پشت‌هاي كُندرو بياموزند! (جبران خليل جبران)

اي والا مردمان! از آن هنگام كه امروز و ديروزي بوده است؛ روزگاراني انديشه ور و روزگاراني انديشه در بوده اند. اين روزگار، چون بانوي…

آيا مي توان با محكوم كردن نويسندگان كه عيبهاي اخلاقي را بي پرده نشان مي دهند، اخلاق را اصلاح كرد؟ اين كار به شكستن آيينه…

ايده‌ها بامزه‌اند؛ آن‌ها به كردار درنمي‌آيند، مگر اينكه شما دست به كار شويد. (پرمودا باترا)

ايمان، باور پيش از دريافت است. (آلفرد اي مونتاپرت)

اين باور تو است كه تو را به خواسته هايت مي رساند، مگر اينكه شهامت خواستن آن را نداشته باشي. (جك كانفيلد)

اين حقيقت كه مي توانم دانه اي بكارم و آن دانه تبديل به گل شود، دانش خود را با ديگري بخش بخش كنم و آن…