چنان مباد!
مباد بشکند ای رودها غرور شما
که اين صحيفه شد آغاز با سطور شما
شبان تيرة لب تشنه گان باديه را
شکوه صبح دمان مي دهد حضور شما
هزار دشت شقايق، هزار چشمه نوش
بشارتي است ز آينده های دور شما
چه شادمانه به کابوس مرگ می خنديد
دو روی سکه هستي است سوگ و سور شما
شکيب زخمی مرغابيان ساحل را
توان بال عقابان دهد عبور شما
مباد خسته شود دست های جاری تان
مباد تنگ شود سينه صبور شما
مباد سايه ابليس سار و سوسه ها
شبی گذر کند از کوچه شعور شما
مباد تيره مردابيان تبيره زند
مباد بشکند ای رودها غرور شما
