Гар забонаш талх гӯяд, қанд дорад дар даҳон!
Аз дарунсӯ ошнову аз бурун бегонарӯ,
Инчунин пурмиҳр душман ман надидам дар ҷаҳон!
Чунки дилбар хашм гирад, ишқи ӯ мегӯядам:
«Ошиқи ношӣ мабошу рӯ магардон, ҳону ҳон!».
Рост монад талхии дилбар ба талхии шароб,
Созвор андар мизоҷу талхи талх андар забон!
Пеши ӯ мурдан ба ҳар дам аз шакар ширинтар аст,
Мурда донад ин суханро, ту мапурс аз зиндагон!
Шод рӯзе, к-ин ғазалро ман бихонам пеши ишқ,
Саҷда орам бар замину ҷон супорам дарзамон!
Мурғи ҷонро ишқ гӯяд: «Майл дорӣ дар қафас?»
Мурғ гӯяд: «Ман туро хоҳам, қафасро бардарон!»