ابیات پراکنده امام خمینی

ماه رمضان شد، می و میخانه برافتاد عشق و طرب و باده به وقت سحر افتاد افطار به می، کرد برم پیر خرابات گفتم که…

فارغ از هر دو جهانم، به گل روی علی از خُم دوست جوانم، به خَم موی علی طی کنم عرصه ملک و ملکوت از پی…

قم بدکی نیست از برای محصِّل سنگک نرم و کباب، اگر بگذارد حوزه علمیّه دایر است و لیکن خانِ فرنگی مآب، اگر بگذارد هیکل بعضی…

روی تو، کعبه دلِ عشّاقِ زنده است دل‏مرده آن که طیّ طریق حجاز کرد امام خمینی

بهار آمده، دستار زهد پاره کنید! به پیش پیر مغان، رفته استشاره کنید! سزد ز دانه انگور سُبحه ای سازید! برای رفتن میخانه، استخاره کنید!…

در غم دوری رویش، همه در تاب و تبند همه ذرّات جهان، در پی او در طلبند امام خمینی

با عشق رُخت، خلیل را ناری نیست جویای تو، با فرشته‏اش کاری نیست امام خمینی

شاعر اگر سعدی شیرازی است بافته های من و تو بازی است امام خمینی

بسترم بر در میخانه فکن تا ساقی ساغری آرد و دردم همه درمان سازد امام خمینی

بر لب کوثرم ای دوست؛ ولی تشنه لبم در کنار منی، از هجر تو در تاب و تبم روز من با تو به شب آمد…

بوسه زد باد بهاری به لب سبزه، به ناز گفت در گوش شقایق، گل نسرین صد راز بلبل از شاخه گل، داد به عشّاق پیام…

دست من بر سر زلفیْن تو بند است، امشب با خبر باش که پایم به کمند است، امشب جان من درخور یک بوسه ای از…

احمد است از محمّد مختار که حمیدش نگاهدار بُود فاطی، از عرش بطن فاطمه است فاطِر آسمانْش یار بُوَد حسن این میوه درخت حسن محسنش…

کاش، از حلقه زلفت گرهی وا می‏شد تا چو من، زاهد دل گمشده، رسوا می‏شد امام خمینی

هیچ دانی که ز هجران تو حالم چون شد؟ جگرم، خون و دلم، خون و سرشکم، خون شد لب شیرین تو ای می‏زده، فرهادم کرد…

ای پریروی که گُلبرگِ تَرَت ساخته‏اند ز چه رو، قلبِ ز خارا بَتَرت ساخته‏اند؟ پسر خاک بدین حسن و لطافت؟ عجب است! ز بهشتی، نه…

رندانه، گاه از سر کویت گذر کنم شاید به زیر چشم، به رویت نظر کنم تسبیح پارسایی و سجاده ریا در رهن باده، چون نبود…

اسیر عشقم و این رتبه، پادشاه ندارد قتیل دلبرم و همچو جاه، شاه ندارد اگر در آینه بینی جمال خویش، بگویی اسیر عشق من آن…

حاصل عمر صرف شد در طلب وصال تو با همه سعی اگر به خود، ره ندهی چه حاصلم؟ امام خمینی

بر سر کوی تو ای می زده، دیوانه شدم عقل را راندم و وابسته میخانه شدم دور آن شمع دل افروز چو پروانه شدم به…

تاراج کرد روی گلش، هستی مرا افزود چشم می‏زده‏اش، مستی مرا افروخت آتشی به روانم، ز غمزه‏اش بر باد داد سرکشی و پستی مرا افشاند…

فروغ روی تو در جام میْ فتاد، امشب ز آفتاب شنیدیم نوش باد امشب می و چغانه و روی نگار طَرْفِ چمن خدای هر چه…

پیوسته‏تر از ابروی تو، یافت نگردد مشکین تری از گیسوی تو، یافت نگردد امام خمینی

قامتت نازم که از سرو سهی، دلکش‏تر است نوک مژگانت، همی خونریزتر از خنجر است از سرشکم گر به پاخیزد ز نو، طوفان نوح ای…

به یاد روی تو، بیرون ز آشیانه شدم خراب چشم تو دیدم، خرابْ خانه شدم برای دیدن مه طلعتانِ محضر شیخ نیازمند به تسبیح دانه…

خم را بگشا به روی مستان بیزار شو از هوا پرستان از من بپذیر رمز مستی چون طفل صبور، در دبستان آرام ده گُل صفا…

از جور رضا شاه، کجا داد کنیم؟ زین دیو بَرِ که ناله بنیاد کنیم؟ آن دم که نفس بود، ره ناله ببست اکنون نفسی نیست…

ز سبزه زار چمن، بوی نو بهار آید ز ابر، چشمه‏ای از چشم اشکبار آید هزار از غم دلدار ناله‏ها سرداد ز غنچه، آه دل…

قد دلجویت اندر گلشن حسن یکی سروی است کاندر کاشمر نیست در آیینه من، آب زندگانی از آن شیرین دهن، پاکیزه تر نیست سری کان…

فاطی، از فاطمه خواهد سخنی بین، چه می‏خواهد از مثل منی؟ آن که جبریل، پیام آور اوست عارف منزلتش داورِ اوست کیست در جمع رسل،…

آشفته‏تر از حال منِ زار نباشد بلبل از دوری گل، ناله و افغان بکند امام خمینی

مست صهبای تو می‏باشم و اندر هوسم غرق دریای وصال توام و در طلبم پرتو نور چو خورشید تو اندر همه جااست جستجو در حرم…