ﺣﺲّ ﻭُ ﺣﺎﻝِ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻫﺎ ﺭﯾﺨﺖ ﺑﻪ ﻫﻢ

گفته بودم به کسی عشق نخواهم ورزید
ﺁﻣﺪﯼّ ﻭُ ﻫﻤـﻪ ﯼ ﻓﺮﺿﯿﻪ ﻫﺎ ﺭﯾﺨﺖ ﺑﻪ ﻫﻢ !

ﺭﻭﺡِ ﻏﻤﮕﯿﻦِ ﺗﻮ ﺩﺭ ﮐﺎﻟﺒﺪﻡ ﺟﺎ ﺧﻮﺵ ﮐﺮﺩ
ﺳﺮﻓﻪ ﮐﺮﺩﯼّ ﻭُ ﻧﻈﺎﻡِ ﺭﯾﻪ ﻫﺎ ﺭﯾﺨﺖ ﺑﻪ ﻫﻢ !

ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭِ ﺗﻮ ﻗﺪﻡ ﻣﯽ ﺯﺩﻡ ﻭُ ﺩﻭﺭ ﻭُ ﺑﺮﻡ
ﭼﺸﻢ ﻫﺎ ﭘُﺮِ ﺧﻮﻥ ﺷﺪ، ﻗﺮﻧﯿﻪ ﻫﺎ ﺭﯾﺨﺖ ﺑﻪ ﻫﻢ !

ﺭﻭﺿﻪ ﺧﻮﺍﻥ، ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻏﺼّﻪ ﯼ ﻣﺎ ﯾﺎﺩ ﮐﻨﺪ
ﺳﯿﻨﻪ ﻫﺎ ﭘﺎﺭﻩ ﺷﺪ ﻭُ ﻣﺮﺛﯿﻪ ﻫﺎ ﺭﯾﺨﺖ ﺑﻪ ﻫﻢ !

ﭘﺎﯼ ﻋﺸﻖِ ﺗﻮ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﮐُﺸﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ
ﺷﻬﺮ ﺍﺯ ﻭﺣﺸﺖِ ﻧﺮﺥِ دﯾﻪ ﻫﺎ ﺭﯾﺨﺖ ﺑﻪ ﻫﻢ !

ﺑُﻐﺾ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﻭُ ﺣﺴﻮﺩﺍﻥِ ﺟﻬﺎﻥ ﺷﺎﺩ ﺷﺪﻧﺪ
ﺩﻟﻤﺎﻥ ﺗﻨﮓ ﺷﺪ ﻭُ ﻗﺎﻓﯿﻪ ﻫﺎ ﺭﯾﺨﺖ ﺑﻪ ﻫﻢ!

ﻣﻦ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺎﺭﻭ ﻧﺰﺩﻡ ﺣﻀﺮﺕِ ﻋﺸﻖ
ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺯﻧﺪﮔﯽِ ﺳﺎﺩﻩ ﯼ ﻣﺎ ﺭﯾﺨﺖ ﺑﻪ ﻫﻢ ؟!

امید صباغ نو